Aksel Lund Svindal, de Noorse alpineski god, ging naar huis met een mooi setje van goud, zilver en brons.
Marit Bjørgen was met maar liefst 3 gouden, 1 zilveren en 1 bronzen plak natuurlijk 'Dronningen av Vancouver' (de Koningin van Vancouver).
Het superkwartet Halvard Hanevold, Tarjei Bø, Emil Hegle Svendsen en ,,koning" Ole Einar Bjørndalen welke goud won tijdens de estafette skiskyting (biathlon)
en dan hebben we het Noorse ,,enfant terrible" Petter Northug die oa. de monsterrit van 50km langrenn won en z'n gouden medaille omgehangen kreeg tijdens de sluitingsceremonie in het bijzijn van 60.000 toeschouwers.
Tja, dat waren mooie momenten!
Ik weet niet of het nou aan de spelen lag, maar ik had de afgelopen tijd wel het gevoel dat ik een beetje aan het dichtgroeien was. Het zittend werk van de winter, weinig beweging, want een paar keer skiën zet nou ook niet zo veel zoden aan de dijk, maar ook het eetpatroon, zijn het gevolg dat de ,,wespentaile" flink is uitgegroeid tot een redelijk formaat ,,zwembandjes". Ook de conditie laat wat te wensen over. Een zwembad in de buurt zou mijn voorkeur hebben maar enfin, ik zit nu op, wat men in Nederland noemt, de sportschool, hier in Hedalen. Nou, ja sportschool....... als je denk aan zo'n hal met dure trainingstoestellen en dames in de hipste sportkleding met dito hoofd/haarbandjes en heren met ten minste een heel klein en vooral (te)strak singletje en eigenlijk vooral bezig zijn om in de spiegels te kijken hoe groot hun spiermassa wel niet is........nee Hedalen heeft niet zo'n sportschool. Het is gewoon een trainingsruimte met de nodige toestellen onder Hedalsheimen (het bejaardentehuis!). Geen toezicht, geen trainers, geen douches, geen hight-tech sportdrankjes en geen spiegels, nou ja eentje dan van 40x50 cm.....om je haar weer in de plooi te doen. Ik heb een sleutel en kan gaan wanneer ik wil. Nou ben ik niet zo van de gewichten, maar een roeiapparaat, de loopband en de fietsen zijn perfekt om mijn conditie weer wat op te krikken. Olaf doet heel trouw zijn oefeningen thuis voor hij naar 't werk gaat en zodra de sneeuw weg is gaat ie met de fiets naar 't werk.
Sneeuw weggaat??? Ja.... als het zo door gaat zijn we snel van de sneeuw af, want ja sinds zondag is de dagtemperatuur flink boven nul. Van 4 tot 8 graden en dat met een overwegend zonnetje. Gewoonweg heerlijk lenterig.
Overigens had ik de dag ervoor nog een ,,monsterrit" gemaakt op de ski's. Ik wilde de tocht die we vorig jaar al eens met heel veel vallen en opstaan hadden gedaan, weer eens doen. Helaas moest Olaf werken, dus moest ik alleen på skitur. De tocht ging aanzienlijk sneller en makkelijker dan vorige winter, omdat ik nu toch wat meer ervaring heb met het skiën. Wat overigens niet weg neemt dat het een pittig stukje is. Maar ook erg mooi.
Ook mooi was het bezoek weer van de elanden op het tuincentrum. Maar liefst 5 stuks. Eén stond maar op zo'n 10m afstand. Wat zijn ze groot..... en dan zijn dit nog elanddames. Elandmannetjes, die we overigens nog nooit gezien hebben, zijn voorzien van een prachtige antenne op de kop en kunnen groter dan 2m worden.
(filmpje / video elanden in de sneeuw)
In onze tuin is het een drukte van belang met alle vogels, maar van de week stond ineens Poppy's oude liefde, de eekhoorn, weer voor haar snuit. Helaas kon ze haar grote vlam alleen van achter het raam bewonderen.
Zondag's waren we uitgenodigd bij Jenny. Vooral Olaf kent haar, omdat ze vaak boodschappen doet bij de Joker. Ze woont in een sæter (bergboerderij) bij Strøen Vassfaret. We zijn in deze hoek van Vassfaret nog niet geweest, maar dat zal vanaf nu wel anders zijn. De sæter stamt uit 1840 en is sindsdien niet of nauwelijks veranderd. Ze woont daar echt terug naar de basis. Geen elektriciteit, waterleiding en helemaal alleen tegen de bergen met een fantastisch uitsikt over 't meer Strøen. Het water komt uit een bron die in zelfs in een winter als deze, niet echt dichtvriest en het enige luxe is de butaangasfles voor het gasovenfornuis. Beren en wolven zijn door haar in de buurt gesignaleerd en de kudde rendieren komt jaarlijks door haar ,,tuin" heen. Werkelijk erg bijzonder.
Jack en Poppy vonden het helemaal tegek, want Jenny heeft ook honden en rond het huis lagen enorme botten. Jummie, jumie voor Jack dus.
Na ons erg leuke bezoekje, reden we door naar de Strødammen. Hier was van dooi nog geen sprake. De wind maakte het behoorlijk frisjes. Ik denk dat we snel hier weer eens een kijkje nemen.
