Vi ønsker alle en

Gjedelig Jul

og et

Kjempegodt Nyttår!

Wij wensen iedereen een
Fijn Kerstfeest

en een

Supergoed 2010!!!

Frisjes…… / Litt kjølig……

Det er riktig Mørketiden. Og litt kjølig også. Det betyr riktig kjølig. Hjem var det 24 kulegrader, men da jeg kom foran porten av jobben min var de til og med 31 kulegrader.
I går måtte jeg for jobben min til Beitostølen. De var tidlig og sa at solen begynte å skinne på fjelltoppene og gikk på liten kjøretur over Valdresflya. Nå var de enda mulig, men senere skal veien bli stengt. Det er veldig vanskelig å skrive hvordan utsikten er/var. De er/var utrolig vakkert!! Den store hvite vidde med rosa og oransje tindene. De er/var utrolig vakkert!! Her er noen bilder. Klikk på dem og de blir større.

De donkere dagen voor kerst. Frisjes is het ook. En dan bedoel ik ook echt frisjes. Thuis was het -24 graden, maar toen ik voor het hek van m’n werk stond, stond de termometer op maar liefst -31 graden. Gisteren moest ik voor m’n werk even op en neer naar Beitostølen. Het was nog vroeg en het beloofde een mooie heldere dag te worden. Ik zag de bergtoppen scherp aftekenen tegen de blauwe hemel en kon het niet laten om een klein stukje door te rijden over de Valdresflya nu het nog kon, want binnenkort zal de weg gesloten zijn i.v.m. de hoeveelheden sneeuw. Het niet te beschrijven hoe geweldig mooi dit hier was/is. Die grote witte wijdse wereld met bergtoppen die door de zon roze en later oranje kleuren. Adembenend mooi!!!! Al is het erg moeilijk om een echt beeld te krijgen van dit wonderlijke winterlandschap zijn hier een paar foto’s. Klikk op de foto’s om te vergroten.

Afgelopen zaterdag tijdens het bakken, koken enz. voor jul, Hadden we onverwacht bezoek in de tuin. Daar liep een rådyr (ree). We hadden al sporen gezien, maar nu was ie daar in levende lijve. Gelukkig ligt de fotokamera bij de hand en kon ik het tafereeltje vereeuwigen.

Zondag waren we uitgenodigd bij de buren voor de traditionele juletrejakten (kerstboomjacht).

Een erg gezellige middag met gløgg en de bålpanne met daaro pølser. Na een stoere show met de snøscooter gingen we het bos in om naar de meest geschikte kertboom te zoeken. Wij waren echter al voorzien van een mooie boom. Op de weg naar Vassfaret zag ik verleden week een mooie boom die de eer krijgt om dit jaar onze juletre te zijn.

Besøk fra Nederland? / Bezoek uit Nederland?

Siste gangen skrevde jeg at Sankt Nikolaus ikke kom i Norge og at skoene våre ble tomme foran ovnen. Men…..hva en overraskelse var det når vi har våknet en gang, og da vi sa at skoene var fylt med godterier. Det var for begge to en bokstav av sjokolade. Da bokstaver av sjokolade er bare lagd i Nederland betyr det kun en ting: vi fikk besøk av Sinterklaas (Sankt Nikolaus). Heldigvis har han ikke glemt oss. Jeg tror han har hatt en tøff jobb for å komme på taket og å gå der til stede, for det var mye snø på taket. Men han har klart jobben bra. Da det var 5. desember (Sankt Nikolausaften) ventet på oss en ny stor overraskelse. I Hedalen Lysfesten ble feirt på Bautahaugen og der vi sa representanten av Sinterklaas: Svarte Petter, som var frosset, fordi hans spanske klær er bra for nederlandske været men ikke for norske værforholdet. Mye barn og voksne skulle ha tenkt: ”hvem er den rare svarte fyren?” Men denne rare svarte fyren kom likevel fra Nederland til denne typiske julearrangement Lysfest, mens jullenissen ikke var til stede! Altså Sinterklaas – Julenisse 1-0!!!
Lysfesten var for meg en bra sosialiseringsanledning med Hedølinger. Nå jobber jeg på Fagernes, og har jeg ikke så mye kontakt med innbyggerer. Olaf kjenner omtrent alle med navnet og kundenummeret, og han vet hvor mye de må betale ennå, fordi man kjøper mye på krita her.
Hedalen er jo en liten samfunn. Så for meg var det en koselig sviptur med en liten prat her, en gløgg der, en tallerken med risgrøt, og selvfølgelig kaffe og kake. Og dette alt på et vakkert sted som Bautahaugen med snø. Noe av de gamle trebygninger var åpent hvor folk kunne kose seg ved peisen og hvor man solgte ting. Damene av husmorlaget solgte husflid, og da jeg sa at de har strikkete ullsokker, måtte jeg kjøpe den. Og herved støttet jeg lokaltiltak, ikke sant.

Lysfesten er også et bra moment for å henge eller å sette ned juleneket. Juleneket er en gammel tradisjon i Norge. Lysfesten ble avsluttet med tenning av julegranen mens barna danset rund den, og sang julesanger. For oss begynner nå juletiden. Poppy og vi fikk julekippen. Juletiden innebærer i Norge også julebordet, og vi var også invitert for en riktig julebord. Martha, sjefen av Olaf , har funnet den perfekte lokasjon nemlig Høyfjellstue Nythun på fjellet på Leira. Sammen med annen ansatter av Joker kjørte vi til Nythun. Damene hadde fine frisyrer og herrene var kledd på seg i dress, fordi i Norge man kler på seg mer formell enn i Nederland ved sånn arrangementet. På Nythun ønsket de oss velkommen med et glass kir royal, fransk musserende hvitvin med norsk krekling likør, som var en nydelig kombinasjon. Etterpå sittet vi oss til bords. En buffet i Norge er ofte veldig stor med mye slags varm og kald mat, men denne buffeten var en stor kulinarisk overraskelse for oss. Siden av den tradisjonelle julematen, var også my lokalmat slik for eksempel, rakfisk, varmt røykt ørret, gjeddeboller med pesto, ròstbiff av elg, røykt elgfilet, andelår, hjørtepølse, rådyrtunge og mange, mange mer. De serverte en fin rødvin, akevitt, og en nydelig fransk dessertvin ved maten. Olaf og jeg nøt av maten, og det var liksom vi var i Frankrike. Etter vi har spist gikk vi til låven hvor vi drukket kaffe og konjakk og danset vi på musikken av to gutter som spilte musikk. På slutten av den hyggelige kvelden kjørte vi tilbake til Hedalen, og da vi var hjem, beundret vi de milliardene stjernene på den nattlige norske vinterhimmelen. Dette blir alltid veldig imponerende.
Nå at jeg snakker om mat: vi fik en stor pakke fra jullenissens franske kollegaen père noël. Den var full med franske pølser, ost, vin, sjokolade, og selvfølgelig har han ikke glemt Jack og Poppy.
Neste uke må vi begynne med forberedelsen for julemat, so at vi og våre julegjester kan nytte av pepperkaker, julekaker og mye mer.
-------------------------------------------------------
Vorige keer schreef ik dat Sinterklaas niet in Noorwegen kwam en dat onze schoenen zielig en leeg voor de kachel bleven staan. Maar………… welk een grote verassing wachtte ons toen onlangs opstonden en zowaar mochten aanschouwen dat onze schoenen gevuld waren met lekkers in de vorm van een chocoladeletter.

Aangezien chocoladeletters zijn alleen in Nederland te koop zijn, kon dat maar één ding betekenen: wij hadden bezoek gehad van de Goedheiligman. Gelukkig, hij had ons niet vergeten. Het moet een behoorlijk riskante onderneming zijn geweest om op het dak te komen en aldaar zich te verplaatsen, want er lag een aardige laag sneeuw op. Maar hij heeft het toch maar weer voor mekaar gekregen. Op de dag van het Heerlijk Avondje, 5 december dus, wachtte ons opnieuw een grote verrassing. In Hedalen werd op die dag het Lysfest gehouden op Bautahaugen en daar zagen we niemand minder dan Sinterklaas’ vertegenwoordiger: Zwarte Piet, die overigens al aardig blauw van de kou begon te worden, omdat zijn Spaanse tenue wel voor de Nederlandse, maar absoluut niet voor de Noorse weersomstandigheden gemaakt was.

Veel Noorse kinderen én volwassenen zullen gedacht hebben ,, wie is die rare zwarte snuiter”. Maar die ,,rare zwarte snuiter” was toch maar wel mooi helemaal vanuit Nederland naar dit typische kerstgebeuren als het Lysfest gekomen, terwijl de Julenisse (zeg maar kerstman) in geen velden of wegen te zien was. Sinterklaas – Julenisse 1-0 dus!!!

Het Lysfest was voor mij wel een mooie socialisatie gelegenheid met de Hedølinger. Nu ik in Fagernes werk heb ik niet zo heel veel kontakt meer met de bewoners. Olaf kent nu zowat iedereen bij naam en klantnummer en hoeveel ze nog moeten betalen, want er wordt hier veel op de pof gekocht. Dat heb je in zo’n kleine gemeenschap. Dus was het voor mij een gezellie uitje, met een praatje hier, een warme gløgg (glühwein, maar uiteraard zonder alkohol) daar, een bordje met risgrøt (rijstepap) en natuurlijk kaffe og kake. Dit allemaal in een geweldige omgeving van een mooi besneeuwd Bautahaugen en de oude houten gebouwen waarvan er enkele geopend waren voor plezier en vertier.

De dames van de husmorlag (huismoedergroep) verkochten zelfgemaakte kunstnijverheid en toen ik een paar zelfgebreidde echte geitewollensokken zag liggen, ging ik overstag. Je moet de plaatselijke initiatieven toch ook een beetje steunen, nietwaar.Het Lysfest is ook een goed moment om de ’julenek’ op te hangen of te plaatsen. De ’julenek’ is een oud gebruik in Noorwegen. Het is een bos haver, welke bij het huis of boerderij werd gehangen of werd neergezet. De vogels doen zich tegoed aan het haver en nagelang de snelheid waarmee de julenek ,,op” is kan men een goede oogst voor volgend jaar verwachten.

Traditioneel werd het Lysfest beëindigd met het onsteken van de lichtjes in de juletre (kerstboom) en het dansen om de boom onder het zingen van kerstliedjes door de kinderen.

video / filmpje
Voor ons is nu de juletid (kersttijd) echt aangebroken. Poppy en de baasjes ondergingen de juleklipp (naar de kapper voor de kerst). En er moet nogal wat kachelhout worden gekloofd.

Bij de juletid hoort hier in Norge ook een julebord, de kersttafel of kerstetentje, wat door de meeste bedrijven, verenigingen, clubs enz enz. wordt georganiseerd voor hun medewerkers en leden Ook Olaf en ik waren uitgenodigd voor een echte julebord. Martha de sjeffin van Olaf, had een perfecte lokatie voor het etentje namelijk Høyflellstue Nythun, hoog in de bergen bij Leira. Met alle andere medewerkers van de Joker reden we met de bustaxi naar Nythun. De dames keurig gekapt en op z’n kerstbest en de heren strak in het pak, want het gaat er hier in Norge met dit soort gelegenheden veel formeler aan toe dan in Nederland. Eenmaal ter plekke werden we verwelkomt met een glas kir royal, Franse bubbels met scheurtje Noorse kreklinglikeur, wat een verrassende combinatie opleverde. Daarna konden we gaan zitten aan een keurig gedekte tafel en werd het buffet geopend. Dit was voor ons een geweldige culinaire verrassing. Buffetten in Noorwegen zijn over het algemeen erg uitgebreid en ook nu waren er talloze warme en koude gerechten. Naast de traditionele Noorse kerstgerechten, was er ook een tafel vol met streeklekkernijen zoals oa., rakfisk, warme gerookte forel, snoekbolletjes met pesto, roastbeef van eland, gerookte elandfilet, gemarineerde eendenboutjes, reetongetjes, hertenworst en heeeeeel veel andere gerechten. Daarbij werd een mooi rood wijntje, aquavit en een heerlijke dessertwijn geschonken. Het leek wel of we in Frankrijk zaten en Olaf en ik zaten dan ook geweldig te genieten van al het lekkers.

Na afloop van het buffet liepen we naar de låve (de hooischuur) waar we koffie met cognac kregen en de beentjes van de vloer konden op de muziek van een tweemansband. De gezellige avond werd besloten met de bustaxi terug naar Hedalen en de droppoff bij huis, waar we nog even de miljarden sterren aan de Noorse nachtelijke winterhemel bewonderden. Ja, dat blijft toch erg indrukwekkend.

Nu ik het toch over lekker eten heb; de Franse collega van de julenisse, père noël, heeft ons weer vreselijk verwend met een grote doos vol met heerlijke worsten, kazen, sjokolade, bubbelwijnen en uiteraard waren ook Jack en Poppy niet vergeten. Nou.....daar komen wij de lange winter wel mee doorheen. Merci beaucoupe!!!
De komende dagen staan ook al in het teken van eten, want dan moeten we beginnen met de voorbereidingen voor kerst om onszelf en ons bezoek te laten verrassen met pepperkaker, julekaker en nog veel meer.

Advent

Vi føler stadig mer juleatmosfære nå juletiden nærmer seg. I Nederland feirer man Sankt Nikolausaften på 5. desember. Halv november kommer han sammen med hjelperen sin, som heter Svart Petter, med dampbåten fra Spania til Nederland og da begynner Sankt Nikolaustiden.

Det er en veldig hyggelig tid. Barna synger Sankt Nikolaussanger og de kan sette skoene sine foran peisen, og håper at Sankt Nikolaus skal fylle den med smågodt. 5. Desember kommer han på skolene og noen ganger hjemme, og da gir han gaver til barna men også til voksne. Men vanligvis om kvelden av 5. desember skal bli dunket på døren, og når døren blir åpnet, står der en stor sekk med gaver for alle.

Dessverre kommer Sankt Nikolaus ikke i Norge men vi har funnet en bra varamann som også gir gaver……….julenissen. Derfor kan vi nesten ikke vente til juleaften, når julenissen kommer og legger gaver under juletreet. Også i år vi få besøk fra Nederland. Mora mi og vennen vår Freddy kommer her for å feire jul med oss. Vi håper det skal bli masse snø og kuldegrader. Jeg si ”håper” fordi til nå er vi litt skuffet angående været. Det ble snø men også mye regn og noe frost, så veiene er ofte glatt. Veien og plassen ved huset vårt er nå veldig glatt og jeg har allerede brukt mye sekker strøsand.

Forrige uke har vi en liten tur til Oslofjorden for å se etter en bil for Olaf, og der vi var helt forbauset fordi plenen var enda grønn. Hundene var selvfølgelig kjempefornøyd med det. Poppy har funnet flere greiner for å leke og Jack rullet seg herlig på ryggen gjennom gresset. Olaf var også fornøyd for han kjørte til hjemme med sin Saab. Nå har vi igjen en bil begge to, og forhåpentlig kan vi beholde den laaaaaaaaaaange tid.
Olaf skal ha imot en veldig travelt tid fra nå. Selv om Joker er en liten butikk, de skal være et kaos i ukene før julen. Ronald (av Bergsrud) jobber ikke på butikken, og Torunn en annen medarbeider, har født en baby. Jeg selv har en mer rolig jobb å gjøre etter en travel tid. Jeg er opptatt å lage en inventarliste for alle planter, potter, kurver, jord o.s.v. Sjefen min Ragnar og kona hans hadde ikke tid og kunnskap for å gjøre det og de vet ikke hvilke sorter planter det er på hagesenter. Fordi vi har masse planter og vi vil selge på internett. Begynnelse januar kanskje skal jeg dra til Danmark for en liten tur til fagmessen for hagesentre i Odense.
Men det tar enda noe tid, først vi skal på ,,jakt” til en skikkelig juletre. Jeg har sett et fint tre allerede. Da vi gikk på tur i dag, første adventsøndagen, der stodd et langs bomveien mot Muggedalen. Så neste uke skal jeg der med saksen og sagen.

--------------------------------------------------------------

Ja...we beginnen hier weer langzaam aan in de kerstsfeer te komen. Sinterklaas gaat een beetje langs ons heen nu, al hebben we wel weer naar de intocht gekeken via internet. Dat was toch wel weer leuk om te zien, zeker omdat de intocht in Schiedam was. Ik ken Schiedam redelijk goed, heb er zelfs een korte tijd gewoond en hier liggen ook de wortels van mijn familie van moeders kant.De sint komt niet in Noorwegen, dus heeft het geen zin om de schoen te zetten bij de houtkachel. Die staan de volgende morgen nog gewoon leeg op dezelfde plek. Gelukkig hebben we hier een prima vervanger voor de kadootjesman en dat is de Julenisse (kerstkabouter / kerstman).

Dus vol verwachting klopt ons hart en kunnen we bijna niet wachten tot Juleaften (Kerstavond), wanneer de julenisse op een onbewaakt ogenblik langs is gekomen en onder de kerstboom kadootjes heeft neergelegd. We krijgen ook weer bezoek uit Nederland. Mijn moeder en Freddy komen kerst vieren hier in een (hopelijk) besneeuwd Hedalen. Hopelijk zeg ik omdat het een beetje kwakkelen is met het weer hier. Dachten we even dat de winter ging doorzetten, maar dat was voor korte duur. Het heeft zeker al aardig wat geneeuwd en wat licht gevroren, maar vaak ook geregend. Als dan de temperatuur ’ snachts rond het vriespunt ligt begrijp je het al.....gladde wegen, paden enz. Bij ons huis tussen het huis en garage is het een ijsbaan en gaan er zakken met strooizand doorheen.

Vorige week hadden we een uitje naar de Oslofjord om daar te gaan kijken naar een auto voor Olaf.Helemaal verbaasd waren we omdat het gras daar nog helemaal zichtbaar en groen was. De honden vonden het weer helemaal jottum toen we een wandeling maakten. Poppy zag overal weer takken en Jack kon weer eens heerlijk op z’n rug door het gras rollen. Olaf was ook tevreden, want die kon zijn Saab meenemen naar huis. Hij reed nog steeds in de oude trøttenschudder van mijn sjef, die we konden lenen. Nu zijn we allebei weer voorzien van een auto. En hopelijk behouden we deze auto’s heeeeel erg lang.

filmpje / video

Olaf gaat een drukke en hektische tijd tegemoet. Al is de Joker een kleine supermarkt, het wordt een gekkenhuis de weken voor kerst. Ronald (van Marja) werkt vanaf december niet meer bij de Joker en Torunn, een andere collega van Olaf is met zwangerschapsverlof. Ikzelf heb op m’n werk de drukke periode achter de rug en ben nu op kantoor een hele inventaris aan het opstelllen van al het plantgoed en andere artikelen. Hier is nooit aandacht aan besteed en Ragnar (sjef) en Else (sjeffin) weten niet meer wat er aan plantgoed is. Ik ga nu een datalijst opstellen voor verkoop via internet. Begin januari zit er misschien voor mij een kort tripje Denemarken in het vooruitzicht. In Odense wordt dan de vakbeurs voor tuincentra gehouden.
Maar dat duurt nog even. Eerst gaan we op ,,jacht” naar een geschikte kerstboom. Ik heb er al eentje op het oog......toen we vanmiddag, de 1e zondag van de advent, på tur gingen met Jack en Poppy bij Muggedalen, zag ik een mooie langs de veg staan. Van de week maar ff met de zaag naar Muggedalen dus.

(Skyts)engler består! / (Bescherm)engelen bestaan!

På tv-en ser vi Skavlan nesten hver uke, fordi han møter gjester som kan være veldig moro eller interessant. Forrige uke var gjesta Prinsesse Märtha Louise. Slik som dere vet er prinsessen på nyheter fordi hun har sammen med Elisabeth Samnøy opprettet en -engleskole-. Skolen tilbyr en opplæring i alternativ behandlingsteknikker som healing, reading og meditasjon for å komme i kontakt med engler, og din egen -jeg-.
På tv-programm Skavlan hun fikk snakke om sin og Samnøys bok -Mot din Skystengel-.
Nå har jeg ikke fordjupet meg i skolen av Märtha Louise, men nylig har jeg en erfaring med min skydsengelen. En stor erfaring! To uker siden kjørte jeg til jobben min på Fagernes. Det regnet litt og det var enda mørkt, og det var varmegrader. Nettop sør for Bagn gled bilen og hadde ikke kontrol over bilen. Bilen gled fra høyre siden til venstre siden av veien, bakhjulet treffet veikanten og tipte over. Dette er alt hva jeg minne, fordi det gikk veldig raskt Bilen la ned opp i grøfta langs veien og derfor kunne jeg åpne døra av bilen og krypte jeg sløv ut bilen. Heldigvis løp Hedøler drosjesjåfør Ole til meg og bilen, og hjelpte meg. Jeg kom ut bilen uten ei skramme. Gudskjelov var jeg ikke såret. Grøfta var flaksen min fordi ellers........? Jeg har ringet NAF og veihjelpe kom etter ca. 45 minuter og heiste bilen ut grøfta.
Mange bilister spørte meg om de kunne hjelpe meg, og av en av forbipasserende bilister fikk jeg kaffe med boller.
Etter ulykken var jeg forferdelig trøtt, fordi jeg har en liten sjokk, tross jeg var ikke såret. Men en annen problem også var at vi har ikke annen bil fordi Olaf har solgt Subaruen, nettop før ulykken. Utsikten framover var at det skulle komme EU-kontroll med reparasjoner som skulle koste veldig mye penger, og derfor vi bestemmte å selge bilen. Ingen bil altså! Jeg kan få låne bilen av sjeffen min, men også men denne bilen har jeg stått langs E16 med problemer av dynamoen/batterien. Heldigvis kan vi få låne også bilen av nederlenderne i bygda eller bilen av Martha og Thor Ingar. Hver kveld leter Olaf etter biler på internet. Det er veldig vanskelig og slitsomt å finne en bra bil, men nå han har funnet en bil som opfyller våre krav. Bilen Volkswagen Passat står på Nesbyen Bilsenter og så kjørte vi noen dagen siden til Nesbyen. Det var tidlig og bomveien var ikke brøytet ennå. Det betydde at vi kjørte gjennom 20-30 cm ren snø. Forferdelig vakkert men Olav kjørte også veldig forsiktig. Da vi var på Nesbyen, var vi fort enig med hverandre og etter prøvekjøre bestemmte vi at denne skal være nye bilen vår.
Om noen dager kan vi hente bilen. Da vi kjørte tilbake var man optatt for å brøyte veien.
Ja.....nå har vi virkelig sa farwel til høsten. Første snø kom allerede i begynnelse av oktober, og etterpå det var skiftende med noe snø eller regn eller det var oppholdsvær med frost om natta. Men forrige uke det ble snø og nå snødypde er ca. 15 cm. Naboen vår stakk innom to ganger for å brøyte. Noen veier er allerede stengt og fra og med nå ser vi på internet traffikmeldinger.
Men selvfolgelig trives Jack og Poppy veldig godt. De leker i snøen, og en gang da vi gikk på tur, Jack funnet en nydelig elglår.
Nyheter er også at vi og flere nederlendere har begynnet med norsk kurs igjen. Koselig hos -læreren- Lars. Så prøver vi for å få mer innhold på norsk språket våre. Derfor skal jeg heretter skrive på norsk på blog. Også fordi det er stadig flere norske seere på blog.

******************************************
Op de NRK (de Noorse NOS) is al een tijdje de erg populaire talkshow Skavlan te zien. We kijken er zelf altijd naar, omdat er nog al eens spraakmakende gasten komen. Vorige week was daar niemand minder dan Prinses Märtha Louise aanwezig. Zegt de meeste Nederlanders niet echt veel natuurlijk, maar dit is de dochter van koning Harald en koningin Sonja.
Prinses Märtha Louise is al een tijdje redelijk in het nieuws vanwege haar zogenaamde engelenschool, die zij samen met een andere dame is begonnen. Het is kort gezegd een alternatieve ,,school” voor mensen die door meditatie en zelfontwikkeling d.m.v. communicatie met engelen, in contact komen met hun eigenlijke ‘ik’. Lekker zwevend dus.
De prinses was dus tijdens de talkshow aanwezig, om samen met de medeoprichtster van de ,,school” het boek “Ontmoet je Beschermengel” te presenteren dat onlangs is uitgegeven.
Nu heb ik mij niet erg verdiept in de hele engelenmaterie van prinses Märtha Louise en had ook niet gemediteerd, maar ik moet toch zeggen dat ik onlangs zelf een ervaring met een beschermengel heb gehad. En niet zo’n klein beetje ook….. Ruim 2 weken geleden reed ik‘s morgens vroeg naar het werk in Fagernes. Het was nog wat donker, het regende iets en de temperatuur was boven nul. Even voor Bagn raakte de auto in een bocht in een slip en had geen grip meer. De auto slipte van de rechter naar de linkerkant van de weg, raakte met de achterkant de berm en vloog over de kop. Dat is wat me herinner, want het ging razend vlug.
Op m’n kop kon ik de autodeur openmaken en stapte wat versuft uit. Gelukkig kwam Ole, één van de taxichauffeurs in Hedalen aangerend en heeft mij geholpen. Ik had godzijdank helemaal niks. Zelfs geen schrammetje. Het zitgedeelte van de auto zat precies boven de greppel en dat was mijn geluk. Anders………… laten we daar maar niet teveel over nadenken.

De NAF (Noorse ANWB) kwam al snel nadat ik ze gebeld had en takelde de auto uit de greppel. Van een voorbijrijder kreeg ik koffie met broodjes. Overigens wilde iedereen die voorbijkwam mij helpen. Ik had inmiddels Olaf natuurlijk ook gebeld en tevens mijn de sjef op m’n werk. Hij kwam mij ophalen bij de garage, waar de auto die natuurlijk Total-loss was heen gesleept was. Ik kon hun oude auto lenen, want ik moest natuurlijk wel weer naar huis. Toen Olaf ’s avonds thuis kwam en de foto van de auto die ondersteboven lag, schrok hij zich wezenloos. Hij had gedacht dat ik met de auto gewoon in de greppel terecht was gekomen.
Oorzaak van het ongeluk was, dat het wegdek plotseling spiegelglad was geworden, omdat door de ligging van de weg in die bocht, het natte wegdek ging opvriezen. Klinkt wat ingewikkeld, maar er zijn hier talloze microklimaten die ineens voor een heel andere temperatuur kunnen zorgen. Na het ongeluk was ik bijna een week verschrikkelijk moe, want het beukt er wel ff in, ondanks dat ik heelhuids er vanaf ben gekomen. Daarnaast zitten we ook nog zonder 2e auto, want we hebben de Subaru net vóór het ongeluk verkocht. Het vooruitzicht op hele dure reparaties voor hier zo gevreesde EU-kontrol (heel strenge APK), deed ons beslissen om deze voor de keuring te verkopen. Geen auto dus. Hoewel ik nog steeds met het oude rammelkastje van m’n werk op en neer rijd en daarmee ook al enkele keren aan de kant van de weg heb gestaan vanwege accu/dynamo problemen. Gelukkig kunnen we af en toe auo’s lenen van onze medelanders in t’ dørp en de sjefin van Olaf. Kortom toestanden alom hier bij ons in Hedalen. Olaf is weer elke avond op het internet opzoek voor een auto, maar heeft nu eindelijk een auto gevonden die aan onze eisen voldoet. De Volkswagen Passat staat bij een VW-dealer in Nesbyen. Dus reden we een paar dagen daarna, ‘s morgens vroeg in de leenauto van Tineke naar Nesbyen. Het was flink aan het sneeuwen en de weg was nog niet ,,schoon”

Dit betekende dat we door 20-30 cm maagdelijk sneeuw reden. Verschrikkelijk mooi natuurlijk, maar Olaf reed wel heel voorzichtig en langzaam. Eenmaal aangekomen in Nesbyen, waren we het al heel snel eens. Na de proefrit besloten we dat dit onze nieuwe auto zal worden. Over een paar dagen kunnen we de auto ophalen. Op de terugweg was men druk bezig om de weg te brøyten.
Tja……we hebben nu dan toch echt afscheid genomen van de herfst. De 1e sneeuw viel al begin oktober en sindsdien is het weer met ups en downs geweest. Maar sinds verleden week is de sneeuw echt gevallen. Er ligt nu ca. 15 cm. De snøbrøyter is al 2 keer bij ons huis langs geweest. Sommige wegen zijn weer gesloten en vanaf nu moeten we naar verkeersmeldingen kijken voor de condities van de wegen.

Jack en Poppy vinden het allemaal weer ontzettend leuk en onlangs wachtte Jack een reuze verrassing. Tijdens de zondagochtendwandeling was hij wat aan het treuzelen langs het pad en kwam even later na een paar keer roepen, heel triomfantelijk met een elandpoot in z'n bek teruglopen. Nou, dat was natuurlijk yummie yummie. De elandbout was het overblijfsel van wat eens een hele eland was, maar helaas is neergeschoten. De eetbare gedeelte liggen nu bij iemand in een vrieskast.

filmpje/video

Een nieuwtje is ook dat wij en wat andere medelanders in Hedalen, weer zijn begonnen met een cursus Noors. Informeel bij Lars, de ,,leraar”, thuis. Zo proberen we ons Noors vocabulaire wat meer inhoud te geven. Daarom zal er voortaan op de blog ook een stuk(je) in het Noors staan. Mede omdat er ook steeds meer Noorse blogkijkers zijn.