Kortom het is zomer in Norge! Maar dat betekend dus voor ons lange werkdagen en -weken.
Even een adempauze was er 17 juni. Toen kwam Olaf's moeder samen met Esmeralda en Anita voor een lang weekend naar Hedalen. Voor de zusjes was het hun eerste trip naar het barre noorden.
In korte broek en t-shirt haalden we het trio af op Gardermoen, want het was zomers warm. Helaas kon die korte broek de dag erna alweer in de kast.
Ondanks het korte reisje van de dames waren de koffers flink zwaar. Want naast de kleding zat er een o.a. een verzameling HEMAworsten, een paar flinke stukken oude kaas, verduisteringsstof, dikke hotelhanddoeken, stroopwafels en natuurlijk wat vloeibaar lekkers.
Aangezien het bijna SanktHansaften is en de langste dag wordt gevierd, konden de zusjes kennismaken met het fenomeen, dat het niet echt donker wordt. Moeders mocht dit vorig jaar al meemaken.
De volgende dag kon Olaf alle nieuwtjes met z'n zussen en moeder doornemen. Ikzelf moest werken, maar aan het eind van de middag kwam het viertal aan op het tuincentrum en kon ik ze een korte rondleiding geven. Vanwege een lekke uitlaat was de oude Saab al van verre te horen en het ritje over de berg van Begnadalen naar Hedalen moet behoorlijk luidruchtig zijn geweest.
Na hun eerste avonturen in het Noorse land konden de dames kennismaken met de haute cuisine van Noorwegen: klubb med flesk. Ballen van aardappel en gortemeel die gekookt worden in zout water. Daarbij hoort gezouten spek, roomboter, prim (jonge zoete kaas) en groente. Stevige boerenkost dus. Als afsluiter de traditionele worteltjestaart. Nou..... de dames hebben gesmuld!
Zaterdags hadden we een bezoek aan het Norsk Folkemuseum in Oslo op het programma. Het folkemuseum is 's werelds oudste openluchtmuseum. Hier krijg je een goed beeld van het leven van de Noren in vroeger tijden. We begonnen waar men normaalgesproken eindigd: in de museumwinkel. Daarna vervolgden we ons pad naar Gamlebyen, hier zijn oude panden vanuit diverse buurten van Oslo opgebouwd.
Heel grappig was een huurblok, waarin appartementen van 1930 tot heden te zien zijn. Natuurlijk was er ook de nodige husflid (huisvlijt)te zien, zoals een keramiekwerkplaats, weverij en zilversmid. Vanuit Gamlebyen loop je dan naar het Noorse ,,platteland". Oude boerderijen uit alle uithoeken van het land zijn hier neergezet.
In sommige werd er tradisjonsmat (lokaal eten) geserveerd, zoals vassgraut (waterpap) en lefse (soort dikke pannekoek). De regenjassen en de paraplu's hadden we niet voor niets meegenomen want het begon aardig te regenen.
Zonde van al die mooie feestkleding van de bruidsgasten, die net uit de stavkirke kwamen. Door de regen werd het wandeling door het folkemuseum flink ingekort. Toen we eenmaal buiten stonden, hield het natuurlijk op en kwam er een zelfs een zonnetje door. En het zonnetje bleef zelfs toen we in Oslo op een terras gingen zitten voor een kop koffie. We vervolgden ons rondje langs de haven voor het stadhuis, langs de terrassen van Akerbrygge.
We sloten de dag af met weer een Noors fenomeen Peppe's Pizza. Er gingen drie grote pizza's doorheen. Ja van een dagje cultuur krijg je trek.
De afluiter was het uitzicht over Oslo en de Oslofjord vanaf Frognerseter. Op de weg terug naar Hedalen, konden we genieten van de fantastische luchten, waar Skandinavië zo bekend om is.
Zondag was de zon weer helemaal terug en lieten we de dames zuivere natuurlucht happen. We reden naar Strøen-Vassfaret, waar we een korte wandeling maakten. Olaf en ik hadden de rugzakken meegenomen en besloten de wandeling met een Noorse picknik met pølse (worst), lompe (aardappelpannekoek) en saft (llimonadesiroop). Dat allemaal lang een idillisch plekje langs de rivier.
's Avonds was er grillfest (barbeque) op het gazon in de tuin, die Olaf die morgen nog heeft gemaaid met onze nieuwe motormaaier.
Maandag's zat het er al weer op voor de dames. Het was een kort maar erg gezellig weekendje. Hierbij willen we jullie nogmaals bedanken voor de leuke en lekkere dingen uit Nederland!
Olaf moest helaas moeders en zussen alleen naar de luchthaven brengen, want ik moest weer gewoon naar het werk.
Een paar dagen later (23 juni) was het Sankthansaften, de langste dag. In Noorwegen wordt dit geviert met kampvuren langs het water met zang, dans, bloemenkransen in 't haar (alleen voor meisjes/dames) grillfest en vaak behoorlijk veel drank. Wij vierden het met een roséetje in de tuin op het meest donkere moment. Skål for sommeren! Proost op de zomer!
