27-02-2010

Terwijl Nederland zijn koudste winter sinds 13 jaar meemaakt met ,,grote hoeveelheden" sneeuw, ijs op de sloten en kanalen en uiteraard en natuurlijk de zo ,,gewoonlijke" verkeerschaos
die daarbij gepaard gaat, hebben wij hier de koudste winter sinds 30 jaar. Lange periodes met erg lage temperaturen en veel sneeuw. Hier in het binnenland is men wel wat gewend, maar aan de kust is het weer even wennen. Schepen ondervinden veel hinder omdat de havens zijn dichtgevroren en ijsbrekers proberen de boel bevaarbaar te maken. Ja, en in Oslo is het ook wel eens chaos, omdat de spoorwegen problemen hebben met de wissels (waar ken ik dat toch van.............). Men spreekt hier ook al van chaos als het drukker als normaal, zoals nu, als de bevolking van Oslo en omgeving massaal naar hun hytter gaan i.v.m. de wintervakantie. Wij hebben geen vakantie en werken gewoon lekker door. Maar in het weekend trekken we erop uit met de honden en gaan we tur. Een paar weken geleden maakten we een mooie tocht langs de rivier de Begna.




Maar op een dag gebeurde er iets bijzonders............ Het was op 13 februari en we gingen tur in Vassfaret. Thermos mee met koffie en wat muffins en zo konden op een mooi plekje weer verschrikkeluk genieten van het uitzicht en het zonnetje.
Toen we weer thuiskwamen was het zo ,,warm" dat we in het portaaltje bij de voordeur weer konden genieten van een nespressootje met svele, room en jam. De vogels floten anders dan normaal en we hoorden en zagen de sneeuw smelten van het dak. Op de termometer zagen we het toch duidelijk: 5 graden boven nul! Na 2 maanden onafgebroken vriesweer, was het nu bij huis boven nul. De lente zit eraan te komen.

De lentedroom kon eigenlijk al de volgende dag de diepvries in. Maar met -4 graden was het een wel perfecte dag om te skiën. Met z'n drieën gingen skitur. Jacob had een printje gemaakt van de route, want Olaf en ik wilden nu eens niet ons bekende tochtje maken. Het werd de route Fledda-Sørbekkseter-Fledda. We dachten er zon 2 uurtjes over te doen, maar dat werden er 4. Maar het was dan ook een erg mooie skitocht en op het hoogste punt hadden we een geweldig uitzicht en zagen we in de verte de Jotunheimen en Golsfjellet schitteren in de zon. De zon had het bij ons hier helaas laten afweten. Na 4 uur (inclusief val/opstaan stops, adempauzes en een korte koffie en broodjespause) zweten en zwoegen, waren we toch wel blij om de auto weer te zien.
's Avonds zaten we uitgeblust voor de tv te kijken hoe Emil Hegle Svendsen de eerste (zilveren) medaille haalt voor Noorwegen op de Olympiske Spelen in Vancouver. Vanaf nu zend de NRK (de Noorse NOS) maar liefst 500 uur Olympische Spelen uit. Dat zijn bijna 20 hele dagen! We kunnen er niet omheen. Het is hier enorm populair en Noorwegen gaat altijd naar huis met een flinke hoeveelheid medailles. Na een moeizame start met een aantal teleurstellingen, is Noorwegen echt helemaal op dreef. Bijna elke dag worden er medailles gehaald.
Nederland doet het ook prima, maar de enige keer dat wij het schaatsen zagen, was het net die katastrofale rit van Sven Kramer op de 10.000 mtr. Dat was echt flink balen!!!

Bij het huis is de ree nu wel tot de categorie huisdieren gaan behoren. We voeren ze nu met wat hooi, oud brood en ze zijn dol op uitgebloeide bossen rozen.

De reeën bij de achterdeur.

filmpje/video
Op m'n werk was er van de week ook een leuke verrassing. Moeder eland met haar 2 jongen stonden te genieten van een grote hoop snoeihout. Het was voor het eerst dat ik een eland van zo dichtbij kon zien. Geweldig!

De dagen beginnen nu aanzienlijk langer te worden. Om 18:00 is het nog gewoon licht en het levert dan weer van die fantastische lichtspektakels op, waar Scandinavië zo bekend om is.
En de sneeuw blijft maar vallen. Om het huis is een stelsel van ,,loopgraven", waar Jack, Poppy maar ook de reeën kunnen lopen en rennen.




02-02-2010


NL
Twee weken geleden was het voor het eerst dat de zon weer over het hele tuincentrum in Fagernes scheen. Het tuincentrum ligt op een punt dat, wanneer de zon op z’n laagste stand staat, slechts het een korte tijd alleen het hoogst gelegen gedeelte beschijnt. Maar vanaf nu komt de zon weer boven de bomen uit en schijnt ’ie weer over het het hele terrein. Het is nog maar kort, maar elke dag wordt dit een paar minuten langer. Thuis merk ik ook al dat de dagen al iets beginnen te lengen, want ik kom nu al niet meer thuis in het pikkedonker. Ja, het gaat snel. De mørketid (donkere tijd) is eigenlijk maar vrij kort.
Ochtendgloren in Fagernes!
Het wintert hier overigens nog wel rustig door. De ijskou is dan wel voorbij, alhoewel…….. van de week was het met -26 toch weer errug frisjes en is er inmiddels weer de nodige sneeuw gevallen. Heel veel sneeuw.
Dus hoogtijd om weer de ski's onder te doen.
een bakkie leut tijdens het skiën!
Alles ligt dus onder een dik pak sneeuw en er zijn zelfs een paar dikke takken van de appelbomen gebroken. Jack vindt het helemaal te gek, want nu kan hij heel makkelijk bij de (bevroren) appels, die nog aan de takken hangen. Naast Jack genieten ook onze gevederde vriendjes ervan. Maar onze verrassing was groot toen we zagen dat onze appelbomen naast de diverse mezensoorten, de grote bonte specht, en dompap (goudvink) ook bezocht werden door de grønspett (groene specht) en een groep sidensvans (pestvogel). Wij hoeven echt niet naar de tropen voor een kleurige vogelwereld.
Grote bonte specht bij het voerbakje.
(onderstaande foto's helaas niet zelf gemaakt!)
Dompap (goudvink)
Grønspett (groene specht) Sidensvans (pestvogel)
De ree laat zich ook wat vaker bewonderen in de tuin. De dieren nemen wat meer risico, omdat ze op zoek zijn naar voedsel. Regelmatig zie ik nu ook elanden op of langs de weg.
Het leventje gaat voor de rest hier gewoon z’n gangetje. Op 13 januari was het Knutsdag, de dag van de heilige Knut en zegt men hier -Tjuendedagen Knut jager jula ut- of -op de twintigstedag jaagt Knut de kerst eruit-. Deze dag was vroeger de nieuwjaarsdag en daarmee eindigde officieel de kersttijd. Dit is de dag dat alle restjes van kerst wordt opgegeten en de kerstbomen weer uit de huizen verdwijnen. Ook onze boom ligt nu klaar om de kachel in te gaan.
Noorwegen is nu helemaal in de ban van de komende Olympische Winterspelen en de Melodi Grand Prix (het songfestival). De deelfinales zijn in volle gang en op 7 februari weten we wie Noorwegen zal vertegenwoordigen tijdens de finale van het Eurovisie Songfestival in Oslo. Spannend zal het zeker worden, maar het wordt zeker geen Shalalie Shalala……..Nederland, Nederland kan het erger????????? Ik durf met zekerheid te stellen dat Nederland ook dit jaar wéér niet in de finale zit.

Olaf heeft ,,examen” gedaan en mag nu ook de bankzaken en medicijnenverkoop en-uitgifte regelen bij de Joker. Want in Norge kunnen de dorpssupermarkten ook (eenvoudige)bankzaken regelen en medicijnen verkopen en uitgeven. De patienten geven na het bezoek aan een lege (arts/dokter), hun recepten aan de apotheek in bijv. Bagn. De apotheek zorgt er dan voor dat de medicijnen bij de supermarkt in Hedalen komen. Olaf mag dan de medicijnen afgeven aan de patienten. Ook mag hij medicijnen verkopen. Hij is nu als ass. butikksjef zo’n beetje een manusje van alles, apothekersassistent, bankmedewerker, kassiere en doet de gokbehandeling, want gokken is in Norge een geliefde, maar soms ingewikkelde bezigheid. Wat hij ook regelt zijn de bestellingen. En zo heeft ie ervoor gezorgt dat Hedalen kan kennismaken met iets nieuws, wat in Nederland heel bekend is: witlof of brusselslof. We missen heel af en toe gewoon wat Nederlandse groenten zoals bijv. andijvie (hier totaal onbekend) en witlof, want soms hebben we geen trek in de eeuwige wortelen, witte kool, koolraap, diepvriesbonen en hele kleine bloemkolen tegen heel grote prijzen. Maar nu heeft hij het dus voor mekaar gekregen dat er witlof op tafel komt. Het is een hier erg onbekende (dus onbeminde) groente die sikori heet en regelrecht uit Nederland komt. Binnenkort gaat Olaf er hopelijk ook voor zorgen dat we echte boerenkool eten. Zonder HEMAworst, maar de vossakorv (een soort worst) is een prima vervanger. Voor de rest staat gewoon de Noorse pot op tafel en kunnen ons daarin heel goed vinden, want een in de oven gebakken zalm of forel of finnbiff (rendiervlees met champignons en room) staat hier regelmatig op tafel. Maar Olaf kan dus misschien wel een aardige rol spelen in de verkoop van van ,,vaderlandse” produkten zoals sommige groenten en misschien wel Nederlandse oude kaas en bami- of nasikruiden bij onze Joker in Hedalen. Er zullen genoeg Nederlandse klanten komen, want het aantal Nederlanders in het dal groeit nog steeds. In april komt er weer een gezin, zodat ,,we” met 19 Nederlanders best wel kunnen spreken van een Nederlandse kolonie. En misschien komen er wel meer, want het welbekende psychiatrisch centrum is nog steeds aktief op jacht naar Nederlanders.
Op jacht is ook onze Jack, als we met de viervoeters på tur gaan. Hieronder een paar tur taferelen.

NO
To uker siden var det den første dagen at solen skinnet over hele hagesenteret på Fagernes. Hagesenteret ligger på et sted slik at solen skinner bare over en del av høyeste parten, hvis solen står lav om vinteren. Men fra nå skinner solen altså over hele terrenget. Det er bare kort, men hver dag blir det noen minutter lengre. Også hjemme bemerker jeg, at dager blir lengre lite grann, for det er ikke bekmørkt når jeg kommer hjem. Ja, det går fort. Mørketiden er faktisk kort. Imidlertid blir det enda kaldt. Sprengkulden er vel forbi, ennskjønt ……. forgår var det
-27 igjen, så det blir kaldt og det har snødd. Mye snø. Altså tid for å gå på ski igjen.
Det er så mye snø at noen store greiner av eppletrærne våre har brukket. Jack liker det fordi nå kan han spiser enda flere frossen eppler. Sammen med Jack liker også mange fugler maten som hanger i trærne, og vi var overrasket da vi sa grønspetten og sidensvansen også. Vi trenger ikk å reise til tropene for å se fargerike fugler.
Vår liv fortsetter som vanlig. Etter Knutsdagen eller tjuendedagen forsvunnet alle juletrær ut av stuene i husene. Også treet vårt ligger ferdig for å bli ved for ovnen. Norge er veldig opptatt med Olympiske Leker i Vancouver som begynner snart, og med MGP. Del-finalene er nesten ferdig og syvende februar vet vi hvem skal synge på Europeiske finale av MGP i Oslo. Det blir veldig spennende, men det sikkert ikke høres ut som den nederlandske sangen Shalalie Shalala…….en forferdelig sang. Jeg skammer meg lit og jeg er sikkert at Nederland synger ikke på finalen.
Olaf har gjort eksamen, og nå kan han ta vare av medisiner (salg eller utgift av medisiner), og gjøre noen banktjenester hos butikken. Han gjør også bestillingen. Så kan Hedalen bli kjent med noen grønnsaker som er nye i Hedalen men helt vanlig i Nederland, for eksempel sikori. Noen dager vi blir lei av gulrot, kålrot, hodekål, dypfrys aspargesbønner og for små blomkåler som koster for mye penger og savner vi den store utvalg av ferske grønnsaker i Nederland. Men Olaf har sett at leverandøren kan levere flere produkter. Så kan vi spiser sikori. Som salat med eple og skinke, eller stekt i ovn med ost og skinke, eller småkokt med rømme. Nydelig! Han prøver også å bestille grønnkål. Da kan vi lage den nederlandske nasjonale vinterretten ”Boerenkool met worst” (poteter med grønnkålstappe med røykpølse). Riktig røykpølsen som passer maten finnes du ikke i Norge, men jeg synes at vossakorv passer også bra med det. Vanligvis spiser vi norsk mat slik som finnbiff eller laks/ørret fra ovn, og vi liker det veldig godt. Men kanskje Olaf kan spille en viktig rolle med salget av nederlandske produkten som vi savner og kan man kjøpe nederlandsk gammelost, indonesiske krydder (Indonesia var til 1948 en koloni av Nederland og det bor mange folk med indonesisk roter i Nederland; derfor indonesisk mat er veldig populær ) hos Joker i framtiden. Jeg tror at det skal komme mange nederlandske kunder, fordi det kommer stadig flere nederlendere i Hedalen. I april kommer igjen en familie od da det skal være 19 nederlendere i bygda. Man kan nesten snakke om en nederlandske koloni, og kanskje det kommer enda flere, fordi den kjente psykiatrisk sentrum i bygda leter aktivt etter nederlendere.
På jakten er ogsa vår Jack når vi gå på tur. Se noen ,,jaktbilder2" av Jack og Poppy ovenstående.