GOD JUL!!!

Lieve, beste

familie, vrienden en kennissen,

Wij willen jullie heel erg bedanken voor alle belangstelling in de afgelopen periode en wensen jullie vanuit Hedalen Noorwegen

En riktig God Jul og Godt Nyttår!

Een Fijn Kerstfeest en een geweldig 2009!

Hier volgt onze Kerstboodschap. Ok, het is niet zo mooi als van Trix, maar wel zo spontaan......

Komende week hebben we Juleferien /kerstvakantie. Freddy en Herman komen naar Hedalen, om bij ons Kerstmis en Oud en Nieuw te vieren. In 2009 gaan we natuurlijk weer verder met de blogg en kunnen julie weer onze avonturen meebeleven op Bijonsinhedalen.

Fijne feestdagen en tot 2009!

Ruud en Olaf

Julebord

Ondanks met m'n zieke kop, ben ik toch naar de keuken van Fekjær gegaan voor oplering, maar ook om de broodnodige voorbereidingen te treffen voor de Julebord. Door die voorbereidingen hoeven we niet te stressen. Afgelopen donderdag 11 december was de grote avond. De Julebord is georganiseerd voor een groep leraren van Sør-Aurdal kommune.

Olaf heeft het kafé in Julestemning gebracht en de tafels mooi gedekt.

Filmpje.....
Om een uurtje of 4 kwamen de hulptroepen in de vorm van Marja en Lena. Marja in de bediening en Lena als mijn steun en toeverlaat in de keuken. Onze Julemiddag bestaat uit:

Ribbe (gebradenribstuk), medisterkaker (speciale gehaktballen), julepølse (gekruide worst), surkål (zuurkool), poteter (aardappelen), julebrunsaus (speciale bruinesaus), tyttebærsyltetøy (cranberrycompote) en als dessert serveren we riskrem med rødsaus (rijstkrem met rode vruchtensaus). Met uitzondering van de cranberrycompote, is alles zelfgemaakt!!!

Het wachten is op het gezelschap. Olaf is enorm zenuwachtig. Vooral als de gasten komen. Logisch, want een Julebord is enorm belangrijk in Noorwegen. Als het slecht georganiseerd is en/of het eten niet goed, gaat het als een lopend vuurtje rond en kan je het volgend jaar wel schudden. Maar het loopt goed. Op een kleine logistiek probleempje na, waar de gasten mogelijk niets van gemerkt hebben, gaat het prima en relaxed. Ook is er genoeg te eten voor de gasten.

Tussen hoofdgerechten en dessert hebben de gasten een kleine boekenpresentatie en er is een kort muzikaal intermezzo. Na afloop kwamen veel gasten ons persoonlijk bedanken voor het heerlijke eten en de prachtige ambiance: kortom men was heel erg tevreden! Dat deed ons natuurlijk erg goed. Nu hopen we dat de mensen dit zullen doorvertellen.

Na afloop moest de boel weer in orde worden gemaakt, want de volgende dag hebben we een reservering staan voor een lunsjmøte (een lunchvergadering) voor 6 personen van Sør-Aurdal kommune. De gemeente heeft ons kafé al dus weten te vinden. Filmpje!

St. Nicolauskveld

Het heerlijk avondje kwam........ook in Noorwegen. Alleen had onze Sinterklaas geen mijter, baard of staf. Bij ons kwam al het lekkers van Marja en Ronald. Ze kwamen net terug van een weekje Nederland en hadden allerlei Nederlandse specialiteiten meegenomen die we nu toch wel een beetje zijn gaan missen. Precies zoals we op ons verlanglijstje hadden geschreven: VANILLEVLA, OUDE KAAS, STROOPWAFELS, MAYONAISE, MOSTERD, APPELMOES, BRINTA, en nog een grote tas vol lekkers.

Bovendien waren er natuurlijk de chocoladeletters, pepernoten (de echte), speculaas en muizen. Misschien voor jullie doodgewoon, maar voor ons dingen waarbij het kwijl in de mond komt. Veel dingen hebben ze natuurlijk niet, en áls ze het hebben dan smaakt het of nergens naar, of het smaakt ronduit vreselijk.

Voor Sinterklaasavond weer in de keuken gestaan om gevuld speculaas te maken (met koekkruiden van Fiona) en borstplaat in alle kleuren.

Nou je begreep wel, vol verwachting klopte ons hart. In het kafé stond de zak van Sinterklaas met lege dozen van de Joker (onze buurtsuper) en op de kast het Hollandse hokje met de teddyberen in de ooit door moeders gemaakte Sinterklaaskleding. De lucht gevuld met speculaas, rode kool, want er moet natuurlijk ook nog gegeten worden én glogg, als goede vervanger van onze warme bisschopswijn. Ook onze hondenkinderen waren in het kafé, want we hadden niet de verwachting dat er een Noor naar onze Sinterklaasavond zou komen. Het werd dus een echt heerlijk Nederlandse avondje, Tineke en Richard met de kinderen, Ronald en Marja en hun schapenverzorgers in vakantiedagen Yvonne en Bert. Uit de muziekboxen horen we dat de stoomboot uit Spanje weer aankomt.

De dag erna is het weer terug naar de Noorse realiteit. JUL!!!!! Kerstmis. Je kunt de radio of tv niet aanzetten of je hoort JUL. Jul hier, Jul daar, Jul overal. Ook in de gesprekken in de buurtsuper, op Fekjær (het ps. centrum) tijdens het vloerdwijlen door Olaf en in de keuken , waar ik sinds één dag leerling ben van Lena. The magic word is.....JUL!

Om de integratie te bevorderen besloten we de volgende dag om het kafé wat later te openen, omdat we een bezoekje wilde brengen aan het Lysfest op Bautahaugen.

Een kerstmarkt in minivorm, waar niet alleen de plaatselijke huismoeders hun kerstborduur, weef- en knutselkunsten kunnen verkopen, maar waar ook de patiënten van Fekjær hun kerstcreativiteiten kunnen verkopen.

De setting was natuurlijk super in het openluchtmuseum. Maar het is een beetje frisjes (-11 gr) en in één van de gebouwtjes pruttelde de kaffe en was er volop kake en vafler. Want als we hier iets hebben geleerd is het, dat bij koffie ALTIJD taart of wafels worden geserveerd!!! En geen fabriekstaartje uit de vriezer, nee hjemmelaget (thuisgemaakt). Het werd een gezellig noors-nederlands uurtje, want Marja en Yvonne hadden zich ook al in de stue genesteld. Nadien moesten wij als uitbaters van Het Kafé natuurlijk een rondje maken langs de uitstallingen met huisvlijt en kochten een jellykaars die héél functioneel in een glas zat, wat je later gewoon kan gebruiken voor bijv. je glaasje water. Buiten bij de warme worsten kochten we een Julenek. Een bos haver dat men hier buiten hangt met kerst, een teken van goede hoop en als er veel vogels van eten, betekent dit een goede oogst in het komende jaar. En nu maar hopen dus, dat de vogels die bos helemaal kaalvreten. De foto is van de Julenek bij Marja en Ronald.

De dag erop was weer zo'n integratiemoment. Na een onverwachte redelijk goede zondagomzet in het kafé sloten we de tent vroeg, want we maken ons op voor het koorkonsert van de koren van Hedalen.

Tineke en Richard zingen in het koor en uiteraard moeten wij zeker ons gezicht laten zien op de culturele avond. Hedalen heeft veel talent en het is dan ook een mooie avond waar Hedalen zich weer één van zijn beste kanten laat zien. De geluidskwaliteit van de filmpjes is minder, maar we kunnen jullie verzekeren, het klonk erg goed. En... er was kaffe en kake. Een leuke geslaagde avond dus.

Minder geslaagd was dat ik de dag erop geveld op bed lag door een griep. Ik voelde me een partij beroerd. Baalde temeer omdat ik voorbereidingen moest doen voor het komende Julebord. We hebben een reservering voor Kerstdiner voor ca. 15 pers. Heb mezelf nog naar het kafé gesleept om het vlees te marineren, wat 3 dagen vantevoren moest gebeuren. Daarna snel een warme douche, citrosan, en onder de wol. De dag erop moesten we weer op Fekjær verschijnen voor Olafs werk en ik in de keuken. Ik voel me nog steeds niet goed, maar houd vol. Stom misschien, maar Lena helpt mij ook met de voorbereidingen met de Julebord, en zou me erg lullig voelen als ik niet kom opdagen. In de keuken hoor ik dat er een griepepidemie in de omgeving heerst. Fijn! Olaf zal ongetwijfeld nog volgen. Het werken met Lena in de keuken is erg leuk en leerzaam. Samen kwebbelen we wat af. Lena komt oorspronkelijk uit Drammen, een grote stad dichtbij Oslo. Is een bigcity girl die een boer uit Hedalen aan de haak sloeg en hier nu woont, maar regelmatig terug naar de ,,geciviliseerde" wereld gaat. Ondank de gezelligheid ben ik blij dat ik om 4 uur weer thuis ben. Ik neem maar weer een dosis citrosan en duik het bed in.
Hieronder nog een paar mooie plaatjes van Bergsrud, het ,,landgoed" waar Marja en Ronald samen met Romy en Balder wonen, tijdens één van onze bezoekjes voor een bakkie leut(en).

Advent

Eergisteren is de advent begonnen. De vier weken voorafgaand aan kerstmis. In Nederland hoor je daar praktisch niets over en zie je er niks van. Dat is hier in Norge wel anders. Massaal staan de lichttrappetjes en adventsterren voor de ramen en worden de buitenkerstbomen verlicht.

Het is een erg belangrijk moment, want men gaat zich opmaken voor het megafeest van het jaar....JUL. Jul (spreek uit als Juul, eindigend met een frans klinkende L) is Kerstmis. Het land is vanaf nu helemaal in de ban van het naderende kerstfeest. Alles krijgt een grote schoonmaakbeurt en de winkels liggen vol etenswaren, kado-artikelen voor de kerst. Jul in Norge heeft weinig te maken met de commerciële plastic kerst die wij er in Nederland van gemaakt hebben, met zo'n vreselijke amerikaanse johojoho kerstman, en een plastic kerstboom en allerlei plastic (Made in China) kerstprullaria. Jul heeft hier een eigen traditie en al die tradities komen regelrecht nog uit de Vikingtijd toen men hier nog niet van een kindeke Jezus gehoord had. Eigenlijk vieren ze gewoon nog de winterzonnewende zoals ze dat eeuwen geleden uitbundig vierden. De zon bereikt z'n laagste stand en na de 22e december worden de de

dagen weer langer.

Dat werd gevierd met grote eet- en drinkfeesten. Anno 2008 gebeurd dit nog steeds. Als je in Nederland al gestrest wordt van de kerstmaaltijd, dan kan je hier met kerst linea recta naar het psychiatrische centrum. En misschien kom je Olaf dan tegen, die je kamer schoonmaakt hahahaha. Ik ga speciaal in de leer bij een officiële kok(kin), die overigens overigens ook in het psych. sentrum werkt en dus een collega van Olaf is. In de leer om de Noorse kerstspecialiteiten te leren bakken, braden, koken enz. enz. Want nee.... met een gebraden kippetje of kalkoen kom je er hier niet vanaf. En probeer zeker niet van de tradionele gerechten af te wijken!!! Ok ik ga dus in de leer, omdat we volgende week een julebord hebben in het kafé. Julebord is een groot kerstdiner, dat in Norge door elke werkgever, vereniging, clubje enz. wordt georganiseerd in een restaurant. Het Julebord wat wij serveren, bestaat uit (ribbe, julepølse, medisterkake) gebraden varkensrib, kerstworst, en een soort gehaktballen van varkensvlees. Daarbij zuurkool, die hier trouwens zoet is, rode kool, aardappelen, bruine saus en nog wat meer bijgerechtjes. Meestal wordt er flink gedronken van de Juleøl, het speciale kerstbier. Voor ons is het weer erg leuk en spannend. Maar Marja heeft haar diensten weer aangeboden en samen met onze hulpkokkin gaan we een superjulebord op tafel zetten. En dan natuurlijk hopen op positieve mond op mond reklame voor volgend jaar.

Dit is ook zo'n beetje een hoogtepunt voor ons, want voor de rest gaan we nu echt een dalperiode in. Iedereen is bezig met de voorbereidingen van Jul en ook in Hedalen zijn er elk weekend wel speciale kerstevenementen. We hebben een redelijk goede pannekakeavond gehad, maar de kvinnekveld (vrouwenavond) werd beduidend minder bezocht dan vorige keer.

Komende periode hebben we aangepaste tijden voor het kafé. Zoals gezegd zijn er veel dingen te doen rond kerst en wij willen natuurlijk ook het nodige meemaken in ons dorp. Dat is goed voor onze integratie en we kunnen natuurlijk weer wat reklame maken.
Maar we gaan onze eigen achtergrond ook niet vergeten hoor. Wij vieren 5 december het heerlijk avondje in het kafé, met speculaas, bisschopswijn, pepernoten, zelfgemaakte borstplaat en...Sinterklaasliedjes. Oh kom maar eens kijken! Die Sinterklaasavond vieren we wel in een flink pak sneeuw (naar Nederlandse maatstaven). Na een periode met wat milder weer, is sinds eergisteren het winterweer helemaal terug. Er ligt een flink pak sneeuw van 30-35cm en zowel 's nachts als overdag is het beneden het vriespunt.

Filmpje!
Buurman Ole kon zich weer uitleven met het snøbrøyten, en dankzij hem hebben we weer een goed te berijden oprijlaan. wat hij met de tracktor in 5 minuten doet, daar doen wij een paar uur over én houden er ook nog een hernia aan over. Bij het kafé moeten we de trap en het terras zelf doen, daarbuiten doet onze kafébuurman de rest.

Zondag was het een komen en gaan van tracktors met sneeuwschuivers/blazers op de weg.

Jack en Poppy hebben i.v.m. het weer een stel sok/schoenen gekregen. Als je foto's ziet zullen jullie begrijpen dat we krom van het lachen op grond lagen, toen we die 2 met de sokken zagen stuntelen.

Uiteraard zijn we weer op pad gegaan met de camera en weer de nodige plaatjes en filmpjes geschoten........

Filmpje!

Gisteren (1-12) moesten we naar Leira, om Olaf in te laten schrijven in het bevolkingsregister. Zaterdag lag zijn verblijsvergunning in de brievenbus. Hoeraaaaaa! Dat was een grote verrassing, want de mevrouw van de politie, waar je een verblijfsvergunning moet aanvragen, was niet zo meegaand en een typisch voorbeeld van Noorse bureaucratie en rechtlijnigheid. Ja hoor....... hier in Noorwegen hebben ze óók hun eigenaardigheden. Olaf was van de week gestresst en over de rooie uit het politiebureau gestapt en zag het ff niet meer zitten. Gelukkig hebben we onze connecties en een telefoongesprekje tussen onze contactpersonen en de mevrouw van de politie, heeft dus zijn vruchten afgeworpen....de oppholdtillatelse (verblijfsvergunning). Weer een zorg minder. Olaf heeft trouwens niet het baantje gekregen, waar hij een paar weken op heeft gesolliciteerd. Tja, toch een beetje die taalachterstand hè.

Avonturen in Hedalen

Even weer tijd om de afgelopen periode bijschrijven in de blog. Allereerst moesten we met de kleine meid onverwacht naar de Dyreklinikk in Hønefoss. Na het struinen in de bossen, begon ze thuis over te geven en dat bleef maar door gaan. D'r tong werd een beetje blauw en onze altijd levendige Poppy was nu een zielig hangerig scharminkeltje die zelfs uit haar eigen in de bench ging liggen. Paniek bij de baasjes dus en na een telefoontje reden we 's avonds naar Hønefoss. We werden daar erg goed ontvangen en Poppy werd onderzocht en 2 foto's genomen. Er was een gasophoping te zien. De reden was onduidelijk. Ze kreeg een injectie en wij kregen een paar blikjes lichtverteerbaar voedsel mee. Mocht er geen verbetering komen, dan moesten we morgen direkt weer komen. Maar na de injectie èn een weekendomzet van het kafè minder in de knip, werd madam(e) weer wat beter en begon met een lokaal speeltje te spelen en samen met Jack verkendde ze de dierenkliniek. Gelukkig was ze de dag erop weer onze ,,oude" Poppy en wij konden toen genieten van de ontluchting van haar gasophoping. Eén van haar favoriete bezigheden is weer tv kijken....vooral als daar beestjes op te zien zijn.

Olaf is inmiddels met een super inburgeringscursus bezig d.m.v. zijn baantje als interieurverzorger bij het Psykiatrisk Sentrum. 's Avonds ligt ie uitgeteld op de bank na een dag (2 dgn. per week van 8:00 tot 14:00)van noeste arbeid.

Gezellig Noors kwekken met de kokkin en het andere personeel en zo alle roddels, geruchten en nieuws van Hedalen te weten komen. Met het Noors maakt Olaf nu echt grote sprongen. Hij gaat niet eerst engels koetewalen, maar begint nu gewoon in het Noors. Zo ook met de aanschaf en verkoop van auto's. Auto's zullen jullie denken........ze hadden toch die witte Mits(hubishi)? Ja, die hadden we, maar tijdens het wisselen van de ,,zomerbanden" naar de spijkerbanden bij onze plaatselijke garage, zag Olaf tot z'n grote schrik dat er een gat in de vloer zat en dat de ophanging van een voorwiel bijna was doorgeroest. Hij kwam dus in bijna depristemming thuis. Onze auto moet in januari '09 naar de EU kontroll. Dit is de 2 jaarlijkse periodieke (APK)keuring die hier in Norge voor elke auto, ouder dan 4 jaar, geldt. Met dit probleem komt onze Mits dus zeker niet door de keuring en een reparatie gaat ontzettend veel geld kosten. We hebben maar besloten om de gok te wagen en de Mits weer te verkopen en een andere auto te kopen. Olaf zat toen weer elke avond achter de pc om naar een andere bolide te kijken. Auto's in Noorwegen zijn gewoon giga duur. Voor het geld waarvan je hier een oude roestbak kan kopen, kan je in NL een leuke goedverzorgde auto voor kopen. Maar ok, Olaf vond weer een auto waarvan hij dacht dat het een redelijk goede auto zou kunnen zijn. Dus hup in de tuut naar Lillehammer, bijna 3 uurtjes rijden. We gingen betijds weg, want zo konden we ook nog ff door onze provinciehoofdstad lopen en een beetje cultuur snuiven. Helaas lag Lillehammer onder een dik wolkendek en door de mist was het er behoorlijk koud. Bij de Olympische skischans zagen we alleen hoe de schansspringers neerkwamen, want het bovengedeelte was door de mist onzichtbaar. Jammer. Dan maar weer naar het centrum en ,,flaneren" over de Storgate, de hoofdstraat. Veel kafé's en sportzaken met ski's en skikleding. Helaas door het weer niet veel sfeer.

Ok. we moeten dus Lillehammer eens doen met mooier weer, want er is zat te doen en te zien. Naar goed Noors gebruik afgesproken bij de bensinstasjon om de auto te bekijken, Deze Subaru zag er goed uit (voor dat geld) en er zat nagenoeg geen roest op. Kortom, na een proefritje besloten we tot koop van de Subaru.

Daarna volgt er een monsterrit naar huis. Donker, mist, over wegen zonder wegmarkeringen en onduidelijke wegberm door de sneeuw, tuften we nu met 2 bolides naar Hedalen. Na 3 en 'n half uur gelukkig thuis. De verkoop van de Mitsubishi ging wat sneller. Even (de weg was die ochtend spiegelglad) op en neer naar Nes i Ådal en Abdallah ging tevreden naar Oslo terug en wij konden naar het kafé, koffie zetten voor onze gasten.

Wat die gasten betreft, merken we dat de dalperiode eraan zit te komen. Er zijn de afgelopen 2 weekenden beduidend minder gasten dan daarvoor. We gaan zeker niet aan de noodklok hangen, maar we gaan ook niet met de armen over mekaar afwachten. Zo hebben we een kalender opgesteld met evenementen en aktiviteiten tot kerstmis. De Pannekakekveld (Pannekoekenavond) is komende vrijdag en daarna volgen nog de o.a. kvinne(vrouwen)kveld, Musikkkveld en......St. Nicolauskveld. Jaaaa Sinterklaas. Afgelopen zaterdag hebben we met z'n 2tjes voor de pc de intocht op webtv zitten bekijken. We kijken eigenlijk nooit Nederlands nieuws, maar ik zag toevallig dat ie zaterdag al aankwam in NL.

Het is wel een beetje vreemd om het te zien met en we missen een klein beetje die typisch Nederlandse Sinterklaassfeer. Sinterklaas is hier onbekend. Hier beginnen de voorbereidingen al voor de kerst. Dat is hier een tijd van eeuwenoude tradities. Maar daar zal ik later natuurlijk meer over bloggen.
Wat het weer betreft ligt hier nog steeds sneeuw. Het is een beetje de overgang naar de échte winter die nog moet komen. Soms dooit het een beetje en regent het en daarna vriest het weer

's nachts en dan sneeuwt het weer een beetje. Hierdoor is het vaak spiegelglad. Er wordt nu soms met strooizand of gruis gestrooid op de weg, maar de kleinere wegen de parkeerplaatsen bij winkels, en dienstgebouwen zijn een grote ijsbaan. Dit zou in Nederland echt ondenkbaar zijn. Het is dus altijd erg oppassen. Al hebben onze hondenkinderen hier helemaal geen last van......

Kijk maar op dit filmpje (klik op play/driehoekje)

De dagen worden hier nu wel aanmerkelijk korter. Rond een uurtje of 8 begint het licht te worden en rond 4 uur is het al behoorlijk aan het schemeren. En dat levert vaak een waanzinnig mooie hemel op.

Het laatste nieuwtje is dat Olaf alweer gaat solliciteren. Nu als verkoopconsulent bij de plaatselijke huttenbouwer. We kennen het bedrijf al een beetje omdat we 2 jaar geleden in een ,,proefhut" konden overnachten. Dat was trouwens onze eerste kennismaking met Hedalen.

Dus.....wordt vervolgd!

Nóg meer snø en de ,,solicitatie"van Olaf

De winter heeft de eerste keer dit seizoen goed uitgepakt. Bij ons ligt er nu zo'n 20 cm sneeuw. In grote delen van zuid-Noorwegen heeft het gesneeuwd en heeft op sommige plekken al tot overlast geleid. Mijn eerste ritje door de sneeuw ging overigens zonder problemen. Wel reed ik net een paar meter op de weg naar het kafé, toen er al een auto half in de greppel lag met het hele voorkantje flink in elkaar. Even voor de goede orde......er wordt hier NIET gestrooid! Niet met pekel en niet met strooizand. Alleen schuiven ze (de boeren dus) met een sneeuwschuiver achter de trekker de meeste sneeuw van de weg. De weggetjes naar de huizen worden door de bewoners/boeren wat Olaf en ik noemen: gesnøbrøyt (sneeuwfrezen/blazen/ schuiven). Bij ons thuis wordt dat door onze Ole, onze buurman, gedaan.

Gisteravond organiseerden we Kvinnekveld (vrouwenavond) in het kafé. Wij hadden het idee dat het niet storm zou lopen door het weer én een belangrijke ouderavond over het bestaan van de plaatselijke school. Niets was minder waar. De tent was behoorlijk vol en volgens goed Noors gebruik kwam iedereen tegelijk en wilden ook tegelijk eten. Op zich geen probleem, was het niet dat iedereen hetzelfde wilde.....pizza med kjøttdeig (gehakt), paprika og mais. Olaf was door de drukte de tel kwijt en ik was in een mum door de pizzabodems, kjøttdeig heen. Maar iedereen heeft een pizza gehad. Door de drukte ging mijn plan om de Noorse dames kennis te laten maken met poffertjes enigszins de mist in. Uiteindelijk hebben de gasten, op het laatste moment, toch nog een bordje met poffertjes gekregen. En ze vonden het lekker! De kvinnekveld is volgens ons en de Hedaler vrouwen erg geslaagd. Het was goed bezet, erg gezellig en niet geheel onbelangrijk voor ons, een leuke omzet. De volgende kvinnekveld is 26 november.

Vanmorgen was het pak sneeuw gegroeid tot dus zo'n 20 cm en Poppy's pootjes zijn niet meer te zien. Ze vindt sneeuw geweldig leuk en heeft absoluut geen zin om weer naar binnen te gaan.

Vanmiddag heeft Olaf ,,gesolliciteerd" bij Fekjær Psychiatrisk Sentrum als 'renholder' schoonmaker. Hij heeft het baantje gekregen en gaat er vanaf dinsdag 2 dagen in de week van 8.00 tot 14.00. Zo kan hij het Noors een beetje bijspijkeren en er werken veel Hedalers in het centrum, dus het kan weer meer klandizie opleveren. Oh ja, en hij heeft dan een zakcentje :))

Ikzelf ga ook aan de bak, maar dan moet eerst alle werkzaamheden rond het kafé goed en gestructureerd kopen.

Hieronder nog wat winterimpressies én een filmpje van onze kleine sneeuwtrol. Klik op play/driehoekje.

29-10-2008 Nog meer sneeuw

Gisteravond vlak voor het naar bed gaan nog even op de thermometer gekeken. Het was toen

-9 graden! Vanmorgen vroeg is het weer begonnen met sneeuwen. Dus toen we opstonden was het natuurlijk sneeuwpret met Jack en Poppy. Vanmiddag probeer ik wat foto's van Bautahaugen te maken en die komen natuurlijk op de blog. Vanavond is er Kvinnekveld (vrouwenavond) in het kafé. We zijn benieuwd of er een hoge opkomst is.