Na een winter die iets meer dan 5 maanden duurde is dan de lente hier écht begonnen. En dat kan je overal zien, horen en ruiken. De sneeuwlaag is nagenoeg verdwenen en het wordt met de dag groener. De trekvogels, zoals merel, spreeuw, vink en vele andere gevederde vriendjes, zijn weer teruggekeerd uit zuidelijke oorden en laten zich van hun mooiste kant zien én horen. Ook lieten de eerste bloemen zich zien. Net als in Nederland is dit het Klein Hoefblad.
Maar dé Noorse lentebode op bloemengebied is de mooie Blåveis. Komt niet in Nederland voor.
Het bijna zoals het eerste kievitsei in Nederland. De eerste vinder van de Blåveis komt in de krant.
Maar dé Noorse lentebode op bloemengebied is de mooie Blåveis. Komt niet in Nederland voor.
Het bijna zoals het eerste kievitsei in Nederland. De eerste vinder van de Blåveis komt in de krant.
Ook in de tuin van het nieuwe huis en bij het kafé wordt het steeds fleuriger en komen de krokussen en de witte bosanemonen in grote getalen voor.
In de lente begint het leven weer in de natuur, en zo zijn we al een paar keer op en neer gereden om op Bergsrud bij Ronald en Marja de nieuwste aanwinsten te bewonderen. En dan kan het gebeuren dat je tijdens het koffie drinken, getuige bent van de geboorte van de eerste lammeren en belt Marja opgewonden op dat Lina is bevallen van een veulentje.
Lente is ook 30 april - Koninginnedag. Althans voor de Nederlanders. Tijdens het schilderwerk in het nieuwe huis ging de Nederlandse vlag met oranje wimpel in top en had ik alle Hedaler Nederlanders 's avonds uitgenodigd voor koffie en zelfgemaakte oranjegebak in het kafé. Door de tragische gebeurtenis in Apeldoorn, wat ook op de Noorse radio en tv te horen en te zien was, was de feeststemming er af, al werd het toch wel een gezellig samenzijn. 
De afgelopen periode was een hectische tijd. In het nieuwe huis moesten we nogal wat schilderwerk doen, een vloer in een deel van de woonkamer leggen en natuurlijk schoonmaken. Maar ook weer inpakken, verhuizen en uitpakken. Daarnaast was het kafé tijdens de paasvakantie elke dag open en waren de laatste weken van april druk bezet. Nog maar net bijgekomen van de hele emigratie naar Noorwegen en alles wat erbij komt kijken, was deze verhuizing even wat teveel van ,,het goede'' en waren we eigenlijk verschrikkelijk moe. De lange dagen, weinig slapen maakten van ons snel geïrriteerde zombies met flinke wallen onder de ogen. Gelukkig kregen we fantastisch verhuis- en schoonmaakhulp van Jan en Riti en was Jan de grote hulp van Olaf, tijdens het leggen van de vloer. Maar inmiddels zitten we alweer ruim een week in ons gele huisje en konden we ook al beginnen met wat tuinierwerk. Onder onze appelbomen bloeien nu vollop de narcissen en blauwe druifjes. Jack en Poppy vinden het helemaal geweldig en rennen heuvel op en af, want onze 2800 vierkante meter tuin ligt op een helling. Ook hebben ze al kennisgemaakt met de buurhonden en laat Jack zich van zijn meest machokant zien terwijl Poppy denkt een leuk speelkameraatje gevonden te hebben.
Ondanks dat er toch nog de nodige klusjes moeten gebeuren, hadden we op 12 mei een echte rustdag. Olaf's verjaardag! Normaal gaan we traditiegetrouw naar een dierentuin, maar die ligt meer dan 400 km zuidelijker in Kristianssand en dat is net een beetje te ver voor een dagje op en neer en helaas zat er nu ook een reisje Martignas er niet in, dus houden we het op een flinke en mooie wandeling in onze woonomgeving richting Fledda. Wandelschoenen aan, de rugzak met water en kviklunsj en de honden mee en hup...på tur. Zie hier wat impressies van onze tur.
Het filmpje is helaas gedraaid, dus jullie moeten hiervoor wel even de moeite nemen om dit te kunnen zien, of je beeldscherm omdraaien hahahaha.
En tot slot van onze wandeling nog een mooi uitkijkje door de bomen naar de stavkirke van Hedalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten