Een week later kreeg Fagernes zijn eerste kennismaking met de winter en liepen we in korte tijd in een witte wereld. Toen ik 's avonds in Hedalen kwam, vertelde Olaf dat het in Hedalen een mooie zonnige dag was geweest en verbaasde zich over de sneeuwval van Fagernes (een uurtje van Hedalen).
Hieronder wat winterse tafereeltjes genomen bij Ulnes.
Ondanks sneeuw en ijs, is de fossenkallen (waterspreeuw) druk in de weer om aan z'n eten te komen.
De winter mag dan nog niet echt zijn begonnen.... koud was het soms wel. De temperaturen zijn al een paar keer flink gedaald. Bij ons tot -8.
Nu alle paden nog steeds goed begaanbaar zijn, is dat een mooie reden om på tur te gaan. Ik was al weer een tijdje niet in Vassfaret geweest, dus reden we op een stralende, maar koude zaterdag naar Vassfaret voor een heerlijke wandeling met Jack en Poppy.
Vassfarplassen
De Aurdalsdammen is al bij de kanten dichtgevroren.
Jack en Poppy op het ijs.
Olaf kwam via een Zweedse kok aan de weet hoe je op een eenvoudige manier zuurkool kan maken. De avond erop ging 'ie direkt aan de slag. Nu maar even geduld hebben en dan kunnen we hopelijk smullen van echte zuurkool.
Van de week deed de winter weer eens een poging. Alleen in Begnadalen, Bagn en Fagernes was het wit, maar in Hedalen moesten we het doen met slud (een mix van natte sneeuw en ijzel). Kortom het was soms spiegelglad. De sneeuw en slud ging al snel over in regen.
Op weg naar m'n werk kwam de zon heel even schuchter door de wolken en dat leverde een prachtig plaatje op.
Regen en slud in Hedalen.
Het is nu eind oktober en het is vrij mild. Sneeuw is er in de wijde omtrek niet te bekennen.
Langs de Hedalselva.
Ook op de Hedalsengene is het sneeuwloos.
Op de laatste dag van oktober trokken we weer de wandelschoenen aan en gingen we på tur naar de 919 mtr hoge Kjeldeknatten bij Bagn. En hele speciale plek op dit pad is de Olavskilde (de Olavsbron). Volgens de legende was koning Olav de Heilige (de Noorse schutspatroon) in 1023, met zijn leger in de Valdres om het volk te bekeren. Op deze plek stak hij met zijn speer onder een grote steen en daar verscheen een bron waaraan zijn manschappen hun dorst konden lessen.
Een ieder die hiervan drinkt zal sterk en gezond worden (blijven).
Na 987 jaar zit hier Sint Olav's naamgenoot met de hondjes hun dorst te lessen.
En dat maar groot, sterk en gezond zullen blijven!
Tijdens de tocht hebben we een mooi uitzicht over Bagn, Reinli, Stavadalen en in de verte Golsfjellet en Hallingskarvet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten