Pinsetur / Pinksterwandeling

Na regen komt zonneschijn..... en dat klopte ook, want na de overvloedige regen met overstromingen, steen- en landverschuivingen e.d. waren de beide pinksterdagen, zonnig en warm. En dat mooie weer namen we waar, om eindelijk weer eens een lange tur te maken met de honden. We reden eerst door Vidalen naar Goplerudhytta, waar we de auto parkeerden. Vandaar liepen we de richting de Sandvasskollen. Eerst door een moerasgedeelte, maar daarna was 't weer eens ouderwets zweten, omdat het pad eigenlijk alleen maar stijgt. Natuurlijk hebben we water bij ons voor ons en Jack en Poppy, maar door regen van de dag ervoor, stroomde er nog genoeg water langs 't pad om hun dorst te lessen en even door het koude water te lopen.

Uiteindelijk komen we boven de boomgrens en al snel krijgen we de mooie uitzichten om ons heen. Boven ons zien we het steenmannetje van de top van de 965 mtr. hoge Sandvasskollen. Een bescheiden bergje, maar wel eentje met een grandioos uitzicht.

We naderen de boomgrens en Jack en Poppy hebben 't ook weer erg naar de zin.

Uitzicht op Vidalen en in de verte een deel van Hedalen.

Op de top blaast een verkoelend windje.

Het mooie uitzicht op Sandvassvatnet meer en in de verte ligt o.a. de Høgfjell.

Uitzicht op Storrustefjellet og Sørbølfjellet.

Op de top genoten we van 't mooie uitzicht.

På toppen!

Op de terugweg maakten we nog even korte stop bij een beek, om op te frissen en de dorst te lessen.

Toen we in de namiddag weer thuis kwamen konden we nog even languit in de zon liggen met een glas pastis med ijs.

De tweede pinksterdag gingen we weer eens aan 't werk, want het was hoognodig om wat aan de tuin te doen. Gras knippen, onkruid wieden enz. enz. en daarna onderuit uitrusten van 't werk.

Zomer in de tuin!

Noorse zomernachten zijn nu lang. Maar eigenlijk kan je niet meer spreken van nacht, want het wordt niet meer donker. Deze foto is gemaakt om 1.15 en het zo is het op z'n donkerst.

Over een kleine week is het Sankthansaften, de langste dag......

Flom i dalom

Flom i dalom.... wat min of meer betekend als: overstroming in 't dal.

Mischien was 't ook al in Nederland te horen, dat delen van zuid-Noorwegen te maken heeft, met grote overstromingen. De afgelopen dagen kwam het met bakken uit de Noorse hemel en tezamen met smeltwater vanuit de bergen, heeft dat, vooral in de Gubrandsdalen, tot grote overstromingen geleid. De rivieren traden buiten de oevers en op vele plaatsen waren er steenlawines en aardverschuivingen. Ruim 200 mensen moesten geëvacueerd worden en de schade aan huizen en wegen is erg groot. Tot overmaat van ramp viel door nog onduidelijke redenen het mobiele netwerk van Telenor (de Noorse KPN) uit, waardoor mensen, hulpdiensten, communicatie, onbereikbaar waren. De grote verbindingswegen naar west- en noord Noorwegen zijn afgesloten door de overstromingen en de steen-en grondlawines. Kortom crisis in Noorwegen. Ook vlak bij ons is de E16 afgesloten, want in Begnadalen is er rots/steen en aarde naar beneden komen zetten over de weg.

In Hedalen, wat hoger ligt, is er niets aan de hand. Ja....wel heel veel regen en de Hedalselva is een brede, kolkende watermassa geworden. En dan is dat erg spectaculair om even in de regen een wandeling te maken langs de rivier.

Ook het ,,bruggetje" ligt nu midden van 't kolkende water.

Normaal kan je gewoon over de rotsen lopen.

De rivier is 2 maal zo breed als normaal.

Oslo-Parijs-Hedalen

Het is alweer een tijdje geleden dat er weer wat nieuws op de blog stond, maar sinds de laatste keer is er wel weer het nodige gebeurd. Ik werk nu al een maand in Oslo bij ISS, waar ik als arbeidsleder met een paar jonge seizoenswerknemers de tuinen verzorgt van verzorgings –en verpleegtehuizen. Van ‘t Noorse platteland naar de Noorse hoofdstad. Een wereld van verschil…..

De bossen hebben plaatsgemaakt voor stedelijke bebouwing, en de rust is verdreven door het stadse gewoel. Maar Oslo is geen Amsterdam. Geen grote bekken, chaotisch en agressief verkeer en gestress. Ja, ook Oslo kent genoeg files die hier kø (keu) heten. Alleen komen die hier voor tijdens de spits en niet de gehele dag. Ook een groot verschil is dat Oslo groen is. Alleen het kleine centrum heeft een dichte bebouwing, de rest ligt tussen grote parken,bossen, heuvels, en 343 meren. Oslo is ook groot in oppervlakte. De oppervlakte (zonder voorsteden) is groter dan Amsterdam en zelfs Parijs!! Maar qua inwonertal is het met 600.000 een bescheiden hoofdstad. Ik vind het een avslappende (relaxte) stad. Automobilisten stoppen keurig als je de straat over wilt steken en men wacht gewoon op z’n beurt als men in de rij staat. De middelvinger opsteken is hier nog onbekend. Gelukkig!

,,Om de hoek van 't appartement ligt het Frognerpark en het beroemde Vigelandpark met de beelden van Gustav Vigeland. Een klein deel van 't Frognerpark is een grandiose ontmoetingsplek voor grote en kleine honden. Eindelijk kunnen Jack en Poppy weer kennismaken met andere blaffers. Maar dat gaat niet altijd soepel.....

Toch krijg je ‘t gevoel dat je echt in de hoofdstad zit. In Amsterdam had ik dat gevoel eigenlijk nooit. Hier in Oslo loop ik, als ik naar ‘t centrum ga, langs het koninklijk paleis alwaar de afwisseling van Hans Majestets Kongelige Garde (Zijne Majesteits Koninklijke Wacht) plaatsvindt en als er weer eenbuitenlands staatshoofd in ‘t land is, hangt de Karl Johannsgate vol met vlaggen. Voor ‘tparlementsgebouw vinden vaak demonstraties plaats en rijden er regelmatig grote en dure auto’s voorbij met buitenlandse ministers of hoogwaardigheidsbekleders.

Maar net zoals elke grote strad heeft ook Oslo heeft natuurlijk z’n minder mooie kanten zoals oa. de hier soms erbarmelijke staat van de wegen en de junkies bij ‘t sentralstasjon. De snelstgroeiende hoofdstad van Europa is tevens één van de duurste ter wereld. Maar wees gerust…..een kopje cappucino op een terrasje is zeker niet duurder dan Parijs. En we kunnen dat met zekerheid stellen, want onlangs waren we weer eens in de Franse Lichtstad om de verjaardag van Olaf te vieren. Freddy was ook weer van de partij en 2 dagen later zou Herman er ook bijkomen voor 3 daagjes.

Wachten op de Thalys van Freddy op Gare du Nord

Ondanks dat we al vaker in Parijs zijn geweest, hebben we ook deze keer veel nieuwe dingen ontdekt.

Zoals op Olafs verjaardag. Op deze dag mocht ‘ie zelf ‘t reisprogramma uitkiezen. En na de koffie met gebak gingen we heeeeeeel erg toeristisch, op de dubbeldekkerbus door Parijs touren. Maar ‘t was eigenlijk heel erg leuk., want je ziet de bekende dingen vanaf een andere hoogte.

Bij een verjaardag hoort gebak!

We reden de grote stadstour langs de bekende bezienswaardigheden en daarna nog een tour door oa. St. Germain en een voor ons nieuw deel van Parijs: Bercy.

What's in a name........

De dag daarna waren we door de laatste tour geïnspireerd en gingen we met de metro naar de Jardin des Plantes (Botanische tuinen). Het was weer prachtig weer en dus super om tussen de bloemen en planten te flaneren.

Daarna liepen we naar ‘l Institute du Monde Arabe. Het Instituut voor de Arabische wereld zit in een geweldig gebouw. De voorkant van de glazen gevel is aan de binnenkant bekleed met metalen diafragma’s, die gelang de lichtinval openen en sluiten. Werkelijk heel bijzonder! Na een bezoekje aan de interessante winkel gingen we met de lift naar het dakterras waar je een prachtig uitzicht heb op de Seine en vooral de Notre Dame. Wat is ‘t toch een geweldige stad!!!

Een grandioos uitzicht!!!

De diafragma's van l'Institute Arabe du Monde.

's Avonds kwam Herman in Parijs aan en gingen we Olaf’s verjaardag nog een keertje vieren, maar dan wel op Franse wijze. Want Papá en Helene waren ook in Parijs en verbleven bij Serge en Precy in Châtillon. Wij gingen iets eerder en Freddy ging Herman van Gare du Nord halen en zouden dan direkt naar Châtillon komen. Het kleine huisje was helemaal in gereedheid gebracht voor Olaf’s feestje. We kregen de nodige flessen met het goddelijke druivenvocht, levenswatertjes en andere lekkernijen. Na een tijdje kwamen de beide heren en toen kon het werkelijk beginnen. Helene had vanuit Bordeaux een geweldig groot en mooi stuk cote de boeuff meegenomen die op de barbeque ging en pa, Helene hadden al uren in de keuken gestaan voor een waar feestmaal. Uiteraard was er champagne en er gingen weer de nodige flessen wijn doorheen. Als afsluiter was er de gateau (taart) met koffie en wat sterkers erbij.

We moesten de laatste metro halen en Helene bracht ons naar ‘t station. Olaf had z’n verjaarsfeestje erop zitten. Pa, Helene, Serge en Precy….heel erg bedankt voor een onvergetelijke avond en onze complimenten voor het fantastische diner. Het was echt super!!!

Die zaterdag konden alle caloriën worden verbrand, want we gingen Parijs verkennen op de fiets. Overal in de stad kan je stadsfietsen huren en na de iets omslachtige registrering en betaling sjeesden we met ‘t ijzeren ros door de straten van Parijs. Langs de Seine en Museé d’ Orsay naar l’ Hotel des Invalides.

Hier bezochten we de Dome des invalides met de indrukwekkende graftombe van Napoleon en een deel van het Musée d’ Armée (Leger museum) met oa. de vele uniformen, sabels en oude geweren.

Een lang gekoesterde wens ging ook in vervulling……fietsen over de Champs Elysées en de Place de la Concorde. Geweldig toch? In de buurt van Palais Royal bij Starbucks een koffie gedronken en vandaar weer naar Le Marais waar de fietsen weer terug konden gezet.

Omdat we vlakbij de Rue de Bretagne ons appartement hadden, konden we die zondagmorgen naar Le Marché des Enfants Rouges, een zondagsmarkt. Als je zo’n markt bezoekt zit je meestal tussen de Parijzenaars en erg weinig toeristen. Op de markt liggen bijna alle groenten, fruit, vis, kaas, wijn uit heel Frankrijk uitgestald. Olaf en ik vinden het sfeertje helemaal geweldig en kan je er lekker lunchen. Dus zo deden we dat dus.

Daarna maakten we een wandeling door Le Marais, waar alle winkels en restaurantjes weer open waren en er busladingen volk door de smalle straatjes liepen. ‘s Middags ging Herman weer richting huis en gingen Olaf en ik naar Châtelet, waar Pa, Helene en Serge en Precy on opwachten voor een champagne picknick aan de Seine. Jammer genoeg waaide het, waardoor het wat koeler was, dan gehoopt. Onder de Notre Dame, dronken we ons glaasje edelvocht. Het was maar een korte picknick, maar wel weer gezellig.

Maandag gingen we nog even funshoppen ofwel kijken, kijken…. niet kopen. Toch gingen we weer terug met een paar (uitver)koopjes. Nadat we nog even een terrasje hadden gepikt, namen we afscheid van Freddy en een paar uur later zaten we op Charles de Gaule met twee koffers met ruim overgewicht, dankzij de flesjes van la famille. Maar de mademoiselle achter de incheckbalie was ons goed gezind en konden we zonder extra kosten weer terug naar huis.

Eenmaal weer in Hedalen waren we erg benieuwd hoe onze honde-oppasser Jan Kåre het had gehad met onze viervoeters. Helemaal top dus…. Jan Kåre z’n hond Agnes was dike vrienden geworden met Jack en Poppy en met z’n vieren hadden ze lange wandelingen gemaakt. Ons tweetal had een paar dagen nodig om bij te komen.

Een weekje geleden waren we op lammetjesbezoek bij Ageet en Arjen, waar we we even een kort ritje konden maken op de ,,nieuwe" ATV (squad). Dat was gewoonweg gaaf!!

Een van de vele lammeren.

Inmiddels is het leven van alledag weer in volle gang en pendel ik in de weekenden van de grote stad naar de bossen en bergen. Net zoals veel Osloërs dat doen.