Lentekriebels? Verhuiskriebels?

Na onze volle- en drukke vakantie, konden we een paar daagjes uitrusten. Zoals ik al in het vorige bericht zei, begon ook in Hedalen te eerste tekenen van de lente zich aan te kondigen. Blauwe hemel, lekker zonnetje en een temperatuur die steeg naar ruim 9 graden en ook 's nachts (net) niet onder het vriespunt zakte. De spreeuw, merel en roodborstje waren weer teruggekomen van hun winterverblijf in het zuiden en de knoppen van de berken, lijsterbes en elzen beginnen al groter te worden. De sneeuw rondom het huis smelt langzaam en wij zitten elke middag op ons terras te genieten van een bakkie troost. Kortom de lentekriebels komen.

Maar....................na een klein weekje lenteren, werd het toch weer aanzienlijk kouder en zorgde het onbewolkte weer dat 's nachts het kwik toch weer daalde naar -13 graden! De zon bleef overdag z'n uitbundige werk doen en daarom ging ik weer eens på tur (erop uit) met Jack en Poppy. Nu zijn de paden en boswegen nogal onbegaanbaar door de sneeuw, maar gelukkig kunnen we over de sporen van de snøscooter (sneeuwscooter) lopen. Zeker nu het weer flink aan het vriezen is. Anders zak je tot aan je middel weg in de sneeuw. Het mooie is, dat als je op de snøscootersporen loopt, op stukken komt waar je ander nooit kan komen en dus weer héle mooie plaatjes kan schieten.

Af en toe zie je merkwaardige hopen grond die gedeeltelijk of geheel niet besneeuwd zijn. Jack en Poppy waren erg nieuwsgierig naar deze hopen en zijn er niet bij weg te slaan. Het zijn mierenhopen en door de warmte blijft de sneeuw er niet op liggen. Op het hoogste punt waar dit snøscooterspoor liep was een mooi uitzicht op Vassfaret, Vidalen, de Manfjellet (1148 m hoog) en de Storrustefjellet (ca. 1280 m hoog).

Aan de lentekriebels kwam een einde toen we afgelopen vrijdag wakker werden en er een verse laag sneeuw van 7 cm lag en het die dag aan één stuk door sneeuwde tot we aan het eind van de middag door bijna 20 cm sneeuw moesten lopen. Het filmpje hieronder maakt duidelijk dat Olaf hier eigenlijk niet zo veel trek meer in heeft. En Jack ook niet! Maar onze Hedøler sneeuwtroll (Poppy) vond het natuurlijk weer helemaal te gek.

Zo zitten we dus eind maart nog met een aardig pak sneeuw.

Een groot en onverwacht nieuwtje is, dat we over een anderhalve maand gaan verhuizen. De woning waar we nu in wonen is/was tijdelijk en het was niet zeker tot hoelang we in dit huis konden blijven. Het was dus allemaal wat onzeker. Verleden week zagen we op de plaatselijke internetsite een huis te huur en hebben een kijkje genomen en waren erg gecharmeerd van het huis. Het is een ouder en iets kleiner huis (ruim 150 vierkante meter) met kelder, 2 verdiepingen en een zolder, en een grote garage /schuur (ook met kelder) en de omgeving is wat dichter bebouwd, maar wel met een echt Noorse uitstraling én een supertuin van 2300 vierkante meter compleet met appelboomgaard. Maar ook voor jullie belangrijk.....er zijn hier ook gastenkamers. Afgelopen zaterdag hebben we met de eigenaar gesproken en we zijn akkoord gegaan. Het adres blijft gewoon hetzelfde, alleen krijgen we een ander telefoonnummer. Maar meer informatie komt nog.
Hier alvast een paar fotootjes.