We wonen nu één jaar in Noorwegen. Om precies te zijn op 1 september. Ja....ook hier vliegt de tijd voorbij. Reden om een korte evaluatie van het afgelopen jaar. Allereerst zijn we blij dat we deze grote stap hebben gezet. Het is zeker geen makkelijk jaar geweest. De verhuizing zelf en de opstart van het kafé, kostte erg veel energie. Maar ook daarna ging niet alles van het leien dakje. De up's en vooral down's van het kafé speelde een grote rol hierin en begon in de nawinterperiode een zorgenkindje te worden. We hoopten op een goed voorjaar en zomer. Die bleef, op een paar goede dagen ná, uit. Onze financiële rek was er inmiddels uit; al bleven we, misschien tegen beter weten in, doorgaan en hopen op beter. Je gaat geen kafé openen om het na 10 maanden weer te sluiten. Maar het resultaat is bekend, we stopten met het kafé. Spijt van dit hele avontuur hebben we niet. Het heeft ons ook veel gemak opgeleverd. Zo gingen de verblijfsvergunningen sneller (oké, voor Olaf met wat meer gedoe, maar toch...) Andere zaken konden sneller geregeld worden, onze integratie in Noorwegen ging sneller, maar ook de job van Olaf bij de Joker. Martha, de bedrijfsleidster, van Joker was vaste klant van het kafé en kende ons redelijk goed. Het kafé bestelde trouwens ook een groot deel van de waren bij de Joker. Maar het kafé is vooral een grote ervaring geweest voor ons. Een ervaring die ons ook leerde, om niet meer iets van horeca te beginnen in Noorwegen. Dat ook ik zo snel een job vond, was gewoon mazzel hebben en een flinke dosis positiviteit, flexibiliteit èn de Noorse taal een beetje beheersen. We hebben nu allebei een leuke baan, een gezellig vrijstaand huis met een grote tuin en omringd door een geweldig mooie omgeving en 2 auto's voor de deur. Kortom, wat we nu hier hebben, zouden we ons in Nederland nooit kunnen veroorloven. Puur materialistisch gezien dan....
Uiteraard zijn er de dipjes. Maar als we met de honden een bergwandeling van ruim 3 uur maken en zien hoe die twee zich vermaken en zich tegoed doen aan de bosbessen, dan is een dipje snel over hoor.
Het Noorse weer was ook een ervaring op zich. Ondanks de natte zomer, hebben we geen enkel moment het weer van Nederland gemist. De herfst is kort maar prachtig; de winter is lang maar fantastisch mooi en de lente is een verademing. We vinden het weer hier veel aangenamer. De lucht is zuiver én je hebt hier nog echt 4 jaargetijden. Ik spreek dan natuurlijk over dit deel van Noorwegen waar wij wonen.
Hebben we Nederland gemist afgelopen jaar? Nee! Als we iets missen, dan is het samenzijn met onze vrienden. Lekker spontaan ouwenelen over van alles en de humor met elkaar. Gelukkig hebben we skype en dat maakt wat goed. Echte Noorse vrienden hebben we hier (nog) niet. Maar dat heeft tijd nodig, zeker in Noorwegen. Gelukkig hebben we best al veel bezoek gehad van familie en de vrienden. Hier in het dørp hebben we Ronald en Marja, waar we af en toe een bakkie gaan doen en al het wel en wee mee bespreken. Aan hun hebben we veel steun en hulp gehad afgelopen jaar. Maar in het jaar is de Nederlandse gemeenschap behoorlijk gegroeid hier. Jan en Riti, Richard en Tineke + kids, Jacob, Ben en de laatste aanwinst Ageeth en Arjan. In totaal 14 stuks. Soms hebben we mekaar nodig en dan is het net even makkelijker om de nuances in het Nederlands te bespreken dan in het Noors. Maar op nog meer Nederlanders zitten we niet echt te springen. We zitten hier niet echt te wachten op een Nederlandse enclave zoals aan de Spaanse Costa's. Wat dat betreft loopt het samenwerkingskontrakt van de Valdresgemeenten en Placement (de emigratie organisatie van norsk.nl) net op tijd af.
In het afgelopen jaar zijn we ook zelf veranderd. Dat merken we vooral de laatste tijd met de Nederlandse bezoeken. We merken nu toch wel dat het leven hier heel anders is, dan in in het drukke en gestreste Nederland.
Als je gaat emigreren, dan weet je dat alles anders zal zijn en zal gaan. Maar dat is dan ook de uitdaging. We vinden dat we het eerste jaar prima hebben doorstaan, en gaan dan ook gewoon lekker verder met de uitdagingen in ons Noorse leventje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten