Rømskog / Harry-tur / Bygdøy

Als Olaf naar Oslo komt, dan kan dat een mooie gelegenheid zijn om een ander stukje van

het grote en mooie Noorwegen te bekijken. Zo gingen we anderhalve week geleden naar de "parel van Østfold" namelijk Rømskog. Het is de noordelijkste kommune (gemeente) van de fylke (provincie) Østfold en is een onderdeel van Grenseland, want Rømskog grenst aan onze oosterburen. Onze oosterburen zijn de Zweden. Mooie gelegenheid ook dus voor een Harry-tur naar 't land van Pippi Langkous en ABBA.

Ten oosten van Oslo ziet het landschap er ander uit dan aan de westkant. Geen hoge bergen, maar een meer glooiend heuvel/berglandschap, landbouw, uitgestrekte bossen en ontelbare meren.

Na ca. anderhalf uur rijden kwamen we in Rømskog, waar we in de plaatselijke Joker wat broodjes, beleg en sjokolademelk kochten. Daarna reden we naar de plaatselijke bygdetun Kurøen (verzameling oude huizen, schuren ed.) om daar bij een mooi plekje aan het grote Rømsjøenmeer te lunsjen.

Na onze pikniklunsj was het speeltijd voor Jack en Poppy. Bij Kurøen ligt een groot vlak grasveld en een klein strandje bij 't meer. Takken gooien, rennen en springen....helemaal geweldig.

Takken in het water gooien, die Poppy er uithaald en Jack van haar afpakt als ze weer aan de kant komt, want Jack zal NOOIT verder dan z'n ,,knieën" het water in gaan. Water is voor onze Jack om te drinken en niet om in te zwemmen; dat is eng en je wordt er vies en nat van. Daar houd onze Jack absoluut niet van.

Hierboven gaat onze Jack wel heel erg ver 't water in, maar bedenkt zich direkt en loopt snel terug naar de kant.

Poppy zwemt naar de takken in 't water.

Onze kleine Poppy is een echte waterrat. Ens als ze aan land komt wordt Jack vaak heel baldadig tegen haar.

Bij de bygdetun Kurøen zien we weer eens ,,sigaren" staan.

Als het viervoeter tweetal is uitgerend, gezwommen en moe is, gaan we verder en rijden we via de oevers van het Rømsjøenmeer richting grens.

Als ik zeg Pippilotta Victualia Rolgordijnia Kruizemuntina Efraïmsdochter Langkous, Emil, Karlsson (het mannetje met propeller op de rug), Nils Holgersson of Agnetha/Bjørn/Benny/Annifrid, gaan de IKEA-lampjes natuurlijk branden. We rijden Zweden binnen. In mijn jeugd waren er tal van Zweedse kinderseries uit te zien en stond ABBA jarenlang aan de muziektop. Ja.... dat waren nog de onbezorgde jeugdjaren.

Välkommen til Sverige!

Voor de Nederlanders zijn alle scandinaviërs een pot nat, maar 't ligt wel even wat genuanceerder. Okee, Noorwegen, Zweden, Denemarken, IJsland zijn 8 handen op 1 buik en het scandinaviëpact is een vaste buffer in noord-Europa. Finland is wel noords, maar niet helemaal echt HET scandinavië. Dat heeft hoofdzakelijk te maken met de geschiedenis en de taal.

Noorwegen is voor de Zweden lillebroren (het kleine broertje) en Zweden is voor Noorwegen storebroren (de grote broer). Noorwegen keek altijd een beetje op tegen storebror en de Zweden keken een beetje neer naar lillebroren. Lillebroren was een beetje boers, armelijk en eenvoudig en storebror was rijk, goed georganiseerd, een beetje bourgeois en met veel kultuur. Totdat er olie werd gevonden in de zeeën rond Norge. Het arme Norge werd een van de rijkste landen ter wereld met een economie, waar nu de Zweden van kunnen dromen. De rollen zijn omgekeerd. Heel veel Zweden werken in Norge, omdat er in Zweden vooral de jeugd geen werk is. In Oslo bijv. werken duizenden Zweden vooral in de horeca, maar ook in winkels ed. Men noemt ze hier de noordse Polen. Zweden en Noren maken moppen en grapjes over mekaar, net zoals vroeger de Nederlanders en de Belgen.

Op een Zweeds terrasje!

Maar er gaan ook duizenden Noren naar Zweden. Heel veel stugu / hytter (vakantiehuisjes) aan de kust van Bohuslän, worden gekocht door de Noren. Het is namelijk bij onze oosterburen veel goedkoper. Maar nog meer Noren gaan even over grens om inkopen te doen. Langs de grens verschijnen steeds meer enorme winkelcentra. De keuze in de Zweedse supermarkten is veel groter, maar 't is er vooral veel goedkoper. Vooral, vlees en alkoholische dranken. Op de parkeerplaats zie je alleen maar Noorse auto's. Het boodschappenritje naar Zweden noemt men hier "Harry-tur" en wij vonden ons tochtje naar Rømskog een mooie gelegenheid om ook eens op Harry-tur te gaan. Ongeveer 1o minuten van de grens ligt Töckfors. Een plaats van niks, maar met een groot winkelcentrum en een enorm tweede complex is in aanbouw, welke volgend jaar wordt geopend. Töckfors ligt tevens aan de E18 de autoweg van Oslo naar Stockholm.

We zetten de auto in de immense parkeergarage en 't Harry-turfeest kan beginnen. Maar eigenlijk zijn we niet echt overdonderd. Soms zijn de prijzen in de winkels helemaal niet zoveel goedkoper dan bij ons. Maar als we in een van de grote supermarkt lopen zien we bij de vleesafdeling wel heel grote verschillen. En dan de keuze, ja die is ook veel groter dan bij ons in Norge. Ook bij de bierafdeling gaan we overstag. Maar dan zijn we weer uiterst Nederlandszuinig en pakken we slechts 2 halveliters witbier. In Norge niet makkelijk te kopen. Later op de weg terug kregen we spijt, dat we niet meer witbiertjes hadden gekocht, want het was toch wel heel goedkoop.
Ons boodschappenmandje was bij de kassa niet echt vol, maar wel gevuld met wat goedkoop vlees, en produkten die bij ons onbekend zijn en de dus 2 schamele witbiertjes. Jottem, wat een feest was dat. Ons Harry-tur besloten we met een hapje en drankje op een terrasje in Töckfors sentrum.

Op de terugweg reden we via de binnenweg naar Rømskog met een paar korte stoppen onderweg.

Dit grensgebied met uitgestrekte bossen, moerassen en meren, werd tijdens de 2e Wereldoorlog gebruikt door het Noorse verzet als vluchtroute van oa. gezochte verzetsstrijders en andere vluchtelingen, naar het neutrale Zweden. Een eenvoudige plakette herrinnerd hieraan.

Het mooie grensgebied tussen Noorwegen en Zweden.

De volgende dag gingen we met de honden på tur op Bygdøy, het schiereiland van Oslo, waar een aantal van Noorwegens bekendste musea zijn en de Kongsgård, de residentie van Koning Harald en Koningin Sonja.

Een groot deel van Bygdøy is met bedekt met bos en dan kan het voorkomen dat je pad kruist met een ree.

Het weer liet 't afweten helaas, maar de rotskusten zijn er niet minder mooi om.

Langs het schiereiland loopt een Kyststi (kustpad).

Met soms vreemde maar mooie steen en rotsformaties.

Na afloop ging Poppy weer het water in op het Bygdøy Sjøbad. Het oude stadsstrand van Oslo.

Na iets meer dan vier uur wandelen, kwamen we weer in Majorstuen aan. De hondjes waren uitgeteld en wij hadden een rustig avondje......met het witbiertje van de dag ervoor :)