Advent

Vi føler stadig mer juleatmosfære nå juletiden nærmer seg. I Nederland feirer man Sankt Nikolausaften på 5. desember. Halv november kommer han sammen med hjelperen sin, som heter Svart Petter, med dampbåten fra Spania til Nederland og da begynner Sankt Nikolaustiden.

Det er en veldig hyggelig tid. Barna synger Sankt Nikolaussanger og de kan sette skoene sine foran peisen, og håper at Sankt Nikolaus skal fylle den med smågodt. 5. Desember kommer han på skolene og noen ganger hjemme, og da gir han gaver til barna men også til voksne. Men vanligvis om kvelden av 5. desember skal bli dunket på døren, og når døren blir åpnet, står der en stor sekk med gaver for alle.

Dessverre kommer Sankt Nikolaus ikke i Norge men vi har funnet en bra varamann som også gir gaver……….julenissen. Derfor kan vi nesten ikke vente til juleaften, når julenissen kommer og legger gaver under juletreet. Også i år vi få besøk fra Nederland. Mora mi og vennen vår Freddy kommer her for å feire jul med oss. Vi håper det skal bli masse snø og kuldegrader. Jeg si ”håper” fordi til nå er vi litt skuffet angående været. Det ble snø men også mye regn og noe frost, så veiene er ofte glatt. Veien og plassen ved huset vårt er nå veldig glatt og jeg har allerede brukt mye sekker strøsand.

Forrige uke har vi en liten tur til Oslofjorden for å se etter en bil for Olaf, og der vi var helt forbauset fordi plenen var enda grønn. Hundene var selvfølgelig kjempefornøyd med det. Poppy har funnet flere greiner for å leke og Jack rullet seg herlig på ryggen gjennom gresset. Olaf var også fornøyd for han kjørte til hjemme med sin Saab. Nå har vi igjen en bil begge to, og forhåpentlig kan vi beholde den laaaaaaaaaaange tid.
Olaf skal ha imot en veldig travelt tid fra nå. Selv om Joker er en liten butikk, de skal være et kaos i ukene før julen. Ronald (av Bergsrud) jobber ikke på butikken, og Torunn en annen medarbeider, har født en baby. Jeg selv har en mer rolig jobb å gjøre etter en travel tid. Jeg er opptatt å lage en inventarliste for alle planter, potter, kurver, jord o.s.v. Sjefen min Ragnar og kona hans hadde ikke tid og kunnskap for å gjøre det og de vet ikke hvilke sorter planter det er på hagesenter. Fordi vi har masse planter og vi vil selge på internett. Begynnelse januar kanskje skal jeg dra til Danmark for en liten tur til fagmessen for hagesentre i Odense.
Men det tar enda noe tid, først vi skal på ,,jakt” til en skikkelig juletre. Jeg har sett et fint tre allerede. Da vi gikk på tur i dag, første adventsøndagen, der stodd et langs bomveien mot Muggedalen. Så neste uke skal jeg der med saksen og sagen.

--------------------------------------------------------------

Ja...we beginnen hier weer langzaam aan in de kerstsfeer te komen. Sinterklaas gaat een beetje langs ons heen nu, al hebben we wel weer naar de intocht gekeken via internet. Dat was toch wel weer leuk om te zien, zeker omdat de intocht in Schiedam was. Ik ken Schiedam redelijk goed, heb er zelfs een korte tijd gewoond en hier liggen ook de wortels van mijn familie van moeders kant.De sint komt niet in Noorwegen, dus heeft het geen zin om de schoen te zetten bij de houtkachel. Die staan de volgende morgen nog gewoon leeg op dezelfde plek. Gelukkig hebben we hier een prima vervanger voor de kadootjesman en dat is de Julenisse (kerstkabouter / kerstman).

Dus vol verwachting klopt ons hart en kunnen we bijna niet wachten tot Juleaften (Kerstavond), wanneer de julenisse op een onbewaakt ogenblik langs is gekomen en onder de kerstboom kadootjes heeft neergelegd. We krijgen ook weer bezoek uit Nederland. Mijn moeder en Freddy komen kerst vieren hier in een (hopelijk) besneeuwd Hedalen. Hopelijk zeg ik omdat het een beetje kwakkelen is met het weer hier. Dachten we even dat de winter ging doorzetten, maar dat was voor korte duur. Het heeft zeker al aardig wat geneeuwd en wat licht gevroren, maar vaak ook geregend. Als dan de temperatuur ’ snachts rond het vriespunt ligt begrijp je het al.....gladde wegen, paden enz. Bij ons huis tussen het huis en garage is het een ijsbaan en gaan er zakken met strooizand doorheen.

Vorige week hadden we een uitje naar de Oslofjord om daar te gaan kijken naar een auto voor Olaf.Helemaal verbaasd waren we omdat het gras daar nog helemaal zichtbaar en groen was. De honden vonden het weer helemaal jottum toen we een wandeling maakten. Poppy zag overal weer takken en Jack kon weer eens heerlijk op z’n rug door het gras rollen. Olaf was ook tevreden, want die kon zijn Saab meenemen naar huis. Hij reed nog steeds in de oude trøttenschudder van mijn sjef, die we konden lenen. Nu zijn we allebei weer voorzien van een auto. En hopelijk behouden we deze auto’s heeeeel erg lang.

filmpje / video

Olaf gaat een drukke en hektische tijd tegemoet. Al is de Joker een kleine supermarkt, het wordt een gekkenhuis de weken voor kerst. Ronald (van Marja) werkt vanaf december niet meer bij de Joker en Torunn, een andere collega van Olaf is met zwangerschapsverlof. Ikzelf heb op m’n werk de drukke periode achter de rug en ben nu op kantoor een hele inventaris aan het opstelllen van al het plantgoed en andere artikelen. Hier is nooit aandacht aan besteed en Ragnar (sjef) en Else (sjeffin) weten niet meer wat er aan plantgoed is. Ik ga nu een datalijst opstellen voor verkoop via internet. Begin januari zit er misschien voor mij een kort tripje Denemarken in het vooruitzicht. In Odense wordt dan de vakbeurs voor tuincentra gehouden.
Maar dat duurt nog even. Eerst gaan we op ,,jacht” naar een geschikte kerstboom. Ik heb er al eentje op het oog......toen we vanmiddag, de 1e zondag van de advent, på tur gingen met Jack en Poppy bij Muggedalen, zag ik een mooie langs de veg staan. Van de week maar ff met de zaag naar Muggedalen dus.

(Skyts)engler består! / (Bescherm)engelen bestaan!

På tv-en ser vi Skavlan nesten hver uke, fordi han møter gjester som kan være veldig moro eller interessant. Forrige uke var gjesta Prinsesse Märtha Louise. Slik som dere vet er prinsessen på nyheter fordi hun har sammen med Elisabeth Samnøy opprettet en -engleskole-. Skolen tilbyr en opplæring i alternativ behandlingsteknikker som healing, reading og meditasjon for å komme i kontakt med engler, og din egen -jeg-.
På tv-programm Skavlan hun fikk snakke om sin og Samnøys bok -Mot din Skystengel-.
Nå har jeg ikke fordjupet meg i skolen av Märtha Louise, men nylig har jeg en erfaring med min skydsengelen. En stor erfaring! To uker siden kjørte jeg til jobben min på Fagernes. Det regnet litt og det var enda mørkt, og det var varmegrader. Nettop sør for Bagn gled bilen og hadde ikke kontrol over bilen. Bilen gled fra høyre siden til venstre siden av veien, bakhjulet treffet veikanten og tipte over. Dette er alt hva jeg minne, fordi det gikk veldig raskt Bilen la ned opp i grøfta langs veien og derfor kunne jeg åpne døra av bilen og krypte jeg sløv ut bilen. Heldigvis løp Hedøler drosjesjåfør Ole til meg og bilen, og hjelpte meg. Jeg kom ut bilen uten ei skramme. Gudskjelov var jeg ikke såret. Grøfta var flaksen min fordi ellers........? Jeg har ringet NAF og veihjelpe kom etter ca. 45 minuter og heiste bilen ut grøfta.
Mange bilister spørte meg om de kunne hjelpe meg, og av en av forbipasserende bilister fikk jeg kaffe med boller.
Etter ulykken var jeg forferdelig trøtt, fordi jeg har en liten sjokk, tross jeg var ikke såret. Men en annen problem også var at vi har ikke annen bil fordi Olaf har solgt Subaruen, nettop før ulykken. Utsikten framover var at det skulle komme EU-kontroll med reparasjoner som skulle koste veldig mye penger, og derfor vi bestemmte å selge bilen. Ingen bil altså! Jeg kan få låne bilen av sjeffen min, men også men denne bilen har jeg stått langs E16 med problemer av dynamoen/batterien. Heldigvis kan vi få låne også bilen av nederlenderne i bygda eller bilen av Martha og Thor Ingar. Hver kveld leter Olaf etter biler på internet. Det er veldig vanskelig og slitsomt å finne en bra bil, men nå han har funnet en bil som opfyller våre krav. Bilen Volkswagen Passat står på Nesbyen Bilsenter og så kjørte vi noen dagen siden til Nesbyen. Det var tidlig og bomveien var ikke brøytet ennå. Det betydde at vi kjørte gjennom 20-30 cm ren snø. Forferdelig vakkert men Olav kjørte også veldig forsiktig. Da vi var på Nesbyen, var vi fort enig med hverandre og etter prøvekjøre bestemmte vi at denne skal være nye bilen vår.
Om noen dager kan vi hente bilen. Da vi kjørte tilbake var man optatt for å brøyte veien.
Ja.....nå har vi virkelig sa farwel til høsten. Første snø kom allerede i begynnelse av oktober, og etterpå det var skiftende med noe snø eller regn eller det var oppholdsvær med frost om natta. Men forrige uke det ble snø og nå snødypde er ca. 15 cm. Naboen vår stakk innom to ganger for å brøyte. Noen veier er allerede stengt og fra og med nå ser vi på internet traffikmeldinger.
Men selvfolgelig trives Jack og Poppy veldig godt. De leker i snøen, og en gang da vi gikk på tur, Jack funnet en nydelig elglår.
Nyheter er også at vi og flere nederlendere har begynnet med norsk kurs igjen. Koselig hos -læreren- Lars. Så prøver vi for å få mer innhold på norsk språket våre. Derfor skal jeg heretter skrive på norsk på blog. Også fordi det er stadig flere norske seere på blog.

******************************************
Op de NRK (de Noorse NOS) is al een tijdje de erg populaire talkshow Skavlan te zien. We kijken er zelf altijd naar, omdat er nog al eens spraakmakende gasten komen. Vorige week was daar niemand minder dan Prinses Märtha Louise aanwezig. Zegt de meeste Nederlanders niet echt veel natuurlijk, maar dit is de dochter van koning Harald en koningin Sonja.
Prinses Märtha Louise is al een tijdje redelijk in het nieuws vanwege haar zogenaamde engelenschool, die zij samen met een andere dame is begonnen. Het is kort gezegd een alternatieve ,,school” voor mensen die door meditatie en zelfontwikkeling d.m.v. communicatie met engelen, in contact komen met hun eigenlijke ‘ik’. Lekker zwevend dus.
De prinses was dus tijdens de talkshow aanwezig, om samen met de medeoprichtster van de ,,school” het boek “Ontmoet je Beschermengel” te presenteren dat onlangs is uitgegeven.
Nu heb ik mij niet erg verdiept in de hele engelenmaterie van prinses Märtha Louise en had ook niet gemediteerd, maar ik moet toch zeggen dat ik onlangs zelf een ervaring met een beschermengel heb gehad. En niet zo’n klein beetje ook….. Ruim 2 weken geleden reed ik‘s morgens vroeg naar het werk in Fagernes. Het was nog wat donker, het regende iets en de temperatuur was boven nul. Even voor Bagn raakte de auto in een bocht in een slip en had geen grip meer. De auto slipte van de rechter naar de linkerkant van de weg, raakte met de achterkant de berm en vloog over de kop. Dat is wat me herinner, want het ging razend vlug.
Op m’n kop kon ik de autodeur openmaken en stapte wat versuft uit. Gelukkig kwam Ole, één van de taxichauffeurs in Hedalen aangerend en heeft mij geholpen. Ik had godzijdank helemaal niks. Zelfs geen schrammetje. Het zitgedeelte van de auto zat precies boven de greppel en dat was mijn geluk. Anders………… laten we daar maar niet teveel over nadenken.

De NAF (Noorse ANWB) kwam al snel nadat ik ze gebeld had en takelde de auto uit de greppel. Van een voorbijrijder kreeg ik koffie met broodjes. Overigens wilde iedereen die voorbijkwam mij helpen. Ik had inmiddels Olaf natuurlijk ook gebeld en tevens mijn de sjef op m’n werk. Hij kwam mij ophalen bij de garage, waar de auto die natuurlijk Total-loss was heen gesleept was. Ik kon hun oude auto lenen, want ik moest natuurlijk wel weer naar huis. Toen Olaf ’s avonds thuis kwam en de foto van de auto die ondersteboven lag, schrok hij zich wezenloos. Hij had gedacht dat ik met de auto gewoon in de greppel terecht was gekomen.
Oorzaak van het ongeluk was, dat het wegdek plotseling spiegelglad was geworden, omdat door de ligging van de weg in die bocht, het natte wegdek ging opvriezen. Klinkt wat ingewikkeld, maar er zijn hier talloze microklimaten die ineens voor een heel andere temperatuur kunnen zorgen. Na het ongeluk was ik bijna een week verschrikkelijk moe, want het beukt er wel ff in, ondanks dat ik heelhuids er vanaf ben gekomen. Daarnaast zitten we ook nog zonder 2e auto, want we hebben de Subaru net vóór het ongeluk verkocht. Het vooruitzicht op hele dure reparaties voor hier zo gevreesde EU-kontrol (heel strenge APK), deed ons beslissen om deze voor de keuring te verkopen. Geen auto dus. Hoewel ik nog steeds met het oude rammelkastje van m’n werk op en neer rijd en daarmee ook al enkele keren aan de kant van de weg heb gestaan vanwege accu/dynamo problemen. Gelukkig kunnen we af en toe auo’s lenen van onze medelanders in t’ dørp en de sjefin van Olaf. Kortom toestanden alom hier bij ons in Hedalen. Olaf is weer elke avond op het internet opzoek voor een auto, maar heeft nu eindelijk een auto gevonden die aan onze eisen voldoet. De Volkswagen Passat staat bij een VW-dealer in Nesbyen. Dus reden we een paar dagen daarna, ‘s morgens vroeg in de leenauto van Tineke naar Nesbyen. Het was flink aan het sneeuwen en de weg was nog niet ,,schoon”

Dit betekende dat we door 20-30 cm maagdelijk sneeuw reden. Verschrikkelijk mooi natuurlijk, maar Olaf reed wel heel voorzichtig en langzaam. Eenmaal aangekomen in Nesbyen, waren we het al heel snel eens. Na de proefrit besloten we dat dit onze nieuwe auto zal worden. Over een paar dagen kunnen we de auto ophalen. Op de terugweg was men druk bezig om de weg te brøyten.
Tja……we hebben nu dan toch echt afscheid genomen van de herfst. De 1e sneeuw viel al begin oktober en sindsdien is het weer met ups en downs geweest. Maar sinds verleden week is de sneeuw echt gevallen. Er ligt nu ca. 15 cm. De snøbrøyter is al 2 keer bij ons huis langs geweest. Sommige wegen zijn weer gesloten en vanaf nu moeten we naar verkeersmeldingen kijken voor de condities van de wegen.

Jack en Poppy vinden het allemaal weer ontzettend leuk en onlangs wachtte Jack een reuze verrassing. Tijdens de zondagochtendwandeling was hij wat aan het treuzelen langs het pad en kwam even later na een paar keer roepen, heel triomfantelijk met een elandpoot in z'n bek teruglopen. Nou, dat was natuurlijk yummie yummie. De elandbout was het overblijfsel van wat eens een hele eland was, maar helaas is neergeschoten. De eetbare gedeelte liggen nu bij iemand in een vrieskast.

filmpje/video

Een nieuwtje is ook dat wij en wat andere medelanders in Hedalen, weer zijn begonnen met een cursus Noors. Informeel bij Lars, de ,,leraar”, thuis. Zo proberen we ons Noors vocabulaire wat meer inhoud te geven. Daarom zal er voortaan op de blog ook een stuk(je) in het Noors staan. Mede omdat er ook steeds meer Noorse blogkijkers zijn.

Høsten eller vinteren? Herfst of winter?

We moeten toch wel bekennen dat we best trots zijn dat wij in dit mooie land wonen (helaas voor Rita V.). Ik bedoel dit nu puur landschappelijk. Zo maakten we op mijn verjaardag een fjelltur (bergwandeling) naar de Høgfjell. Deze 1010 meter hoge berg ligt op een klein uurtje rijden van hier. Nu lijkt 1010 meter niet super hoog, maar als je bedenkt dat de boomgrens hier op 800-900 meter ligt, krijg je toch al bijna het gevoel alsof je in het hooggebergte loopt. De Høgfjell ligt nabij de wat bekendere Vikerfjell ten zuiden van Nes i Ådal.
We hadden de rugzak met de thermoskan met koffie, matpakke (lunchpakketje), fles water en de nodige extra jassen mee, want in de bergen is het kouder en winderiger. Met kaart, kompas begonnen we de wandeling naar de top. Na enige tijd namen we de route die voor het skiën wordt gebruikt. Over rotsen, boomstammen, door veenmoerasjes klommen we naar boven, met steeds grootsere uitzichten.

Uiteindelijk bereikten we na dik 3 uur de top. Het was koud en ‘t waaide flink, maar het uitzicht is geweldig. De Tyrifjorden, Sperillen aan de ene kant en aan de andere kant de 1284 m. hogere Sørbølfjell. Jack en Poppy verkenden de top en intussen zaten wij in de beschutting van het reuzensteenmannetje (stenen door wandelaars neergelegd om te markeren) onze boterhammen op te peuzelen met een warme bak koffie.
filmpje

De weg naar beneden liepen we via het blauw gemarkeerde pad. Eenmaal weer thuis, waren wij en de viervoeters flink moe, maar konden voldaan genieten van Olaf’s omgekeerde appeltaart, gemaakt van de appels uit eigen appelgaard.

Ik ben sinds 3 weken een paar dagen per week aan het werk in Vang kommune de meest noordelijke en bergachtige gemeente van Valdres. Ca.90% ligt boven de 900 m! Het aanlegwerk moest gedaan worden in Øye. Hedalen is het meest zuidelijke dorp van Valdres en Øye de meest noordelijke en liggen op een afstand van 2 uurtjes rijden van elkaar. We zijn vorig jaar al eens in Øye geweest met Fiona. Maar nu was ik daar dus voor mijn werk. En ik moet zeggen ik heb wel eens een slechtere werklocatie gehad. Omgeven door hoge bergen met steile rotswanden en tal van watervallen.

Toen het werk afgelopen maandag klaar was, reed ik via de andere kant van het meer Vangsmjøsa terug richting Fagernes. Die rit was gewoonweg fantastisch mooi. Het had sinds een paar dagen wat gesneeuwd op grote hoogte en waren de toppen al wit bestuift. De waanzinnig mooie herfstkleuren maakten het plaatje kompleet. Halverwege de onverharde weg maakte ik een stop bij de kvernhus (molen) van Leine. Wat een onverwacht mooie plek was dit. Hier is de hele waterloop nog nagenoeg intact met een viertal watermolens en de watervallen. Tussen de bomen door piekt de 1776 m Vennisfjellet.

De weg verder bleef ik vervolgens nog een paar keer stilstaan om te genieten van de uitzichten op het Vangsmjøsa en de hoge bergen aan de overkant van het meer.

Na het werk in Øye stond er donderdag en vrijdag nog een job te wachten in Brandebu. Dit ligt nabij de Randsfjorden in de streek Hadeland. Nadat ik vrijdag de job geklaard had, had ik nog ff tijd om wat van de omgeving te zien op de terugweg naar Hedalen. Hadeland is een totaal ander Noorwegen dan Vang. Hadeland is grotendeels een cultuurlandschap met glooiende akkers, grote oude boerderijen en kerken op de toppen van de bergen.

De geschiedenis is duidelijk te merken aan de vele grafheuvels en historische plaatsen. Hier liggen ook de laatste rustplaatsen van Halvdan Svarte, de vikingkoning, die hier in ca. 860 om het leven kwam. Ik zeg rustplaatsen omdat in oude tijden de koningen na hun dood in vieren werden verdeeld en op verschillende plaatsen van hun rijk werd begraven. Hadeland lag vroeger op de pelgrimsroute naar Nidaros (Trondheim), waar het graf van de Noorse patroonheilige Sint Olav zich bevond/bevindt.
Een ritje over de wegen tussen de akkers van Hadeland, is niet het typische beeld wat je van Noorwegen hebt. Zeker niet als het zonnetje schijnt. Want het is de afgelopen dagen bijzonder lekker herfstweer, ondanks dat de temperatuur in de nacht onder nul gaat. De boeren zijn druk in de weer om het hooi binnen te halen en bijna overal is er het mooie uitzicht op de Randsfjorden.
Vlakbij Brandebu ligt een steencirkel, zeg maar een mini Stonehenge, en enkele grafheuvels.

Door de akkerwegen reed ik naar Granvollen, waar de twee stenen Søsterkirkene uit de 12e eeuw naast elkaar staan. Het was een belangrijke pleisterplaats op de pelgrimsroute. Vlakbij ligt ook de Tingelstadkirke en het Hadeland Folkemuseum

Jullie moeten nu natuurlijk niet denken dat ik lekker vakantie vier tijdens m’n werk, maar zoals ik al zei maak ik op de terugweg naar huis een klein maar mooi omweggetje. Ik heb tegenwoordig altijd m’n fototoestel bij me, want voor je het weet heb ik weer een klus op andere locatie. Maar misschien dat jullie nu begrijpen waarom we best wel trots zijn, dat we hier wonen.

Na het zonnige Hadeland en Hedalen, was de volgende ochtend de schrik erg groot toen we wakker werden in een witte wereld. Het is 3 oktober en het sneeuwde!!! Ok, het is nog een beetje papperige sneeuw, maar het bleef wel liggen en aan het eind van de dag had het ongeveer 5 cm gesneeuwd. Er waren er 2 die het geweldig vonden…….Jack en Poppy. Wijzelf en de andere Hedølinger, vinden het nog een beetje te vroeg voor de winter. Maar ja… het leverde wel de eerste mooie sneeuwfoto´s op.