We rijden door het nog donkere Larvik naar een tankstation wat open is. Even kijken of er een lampje voor het koplicht konden kopen. Bij het starten van de auto op de boot kwamen we er namenlijk achter dat een koplamp het niet meer deed. Helaas verkoopt het tankstation naast benzine alleen maar vette happen en géén lampjes. Dan maar met 1 koplamp rijden en kijken of we verder iets tegen komen. Bij Tønsberg rijden we de weg 35 op. Deze weg helemaal naar Hønefoss heeft (nog) geen flitspalen en is een mooie alternatieven route dan het stuk E18 via Drammen. Op die E18 hebben de Noren geloof ik om elke kilometer een flitspaal geplaatst en als je het (on)geluk hebt dat er een paar flitsen, ben je binnen een mum door je vakantiebudget heen, want de boetes zijn enorm. Zoals gezegd, de weg 35 is een mooie weg langs grote boerderijen, bossen, meren e.d. Maar even voor Hønefoss begint de slaap en vermoeidheid de overhand te krijgen. Dus zetten we auto aan de kan, doen een tukje en 2 uur later zetten we onze rit voort. Als we in de Valdres aankomen hangt de bewolking laag in het dal. Om half 7 komen we op de camping in Aurdal aan en wachten we tot 9 uur de campingreceptie open gaat. Als we eindelijk onze hut in kunnen is halen we de auto leeg en gaan we weer een uurtje of 2 slapen. maar als we wakker worden lacht de noorse zon ons toe. Na een bakkie nespresso (ja we kunnen niet zonder onze echte nespresso koffie) uit onze meegenomen koffiemachine, stappen we in de auto en rijden richting Hedalen, want ondanks dat we morgen pas een afspraak met de eigenaar hebben, zijn we erg nieuwsgierig hoe het kafe er in het echie uit ziet. De weg naar Hedalen vinden we al spectalulair. Vanaf de haarspeldbochten heb je een waanzinnig uitzicht op het dal van de Begna en als je op het hoogste punt komt lopen de koeien en schapen op weg en zijn er veenmeertjes met ontelbaar veel Veenpluis (dit is een plantje). Daarna komt de afdaling met een
geweldig uitzicht over het brede dal van Hedalen.
Omdat we niet weten aan welke kant van Hedalen het kafe staat rijden we natuurlijk eerst de verkeerde kant op. Wel genieten we van de rit want de natuur liet zich van z'n mooiste kant zien. Tientallen veldbloemen waaronder wilde lupine en ridderspoor, margrieten enz. en dat alles onder een stralende zon. Na gekeerd te hebben, rijden we naar de andere kant van Hedalen en dan doemt voor ons het het typisch scandinavisch rode kafe voor ons op. Weer zijn we verrast. Het is een mooie lokatie en aan de overkant is een ruime parkeerplaats uitkijkend op het Vassfaret. Na er wat rondgekeken te hebben gaan we op het bankje in de zon zitten. Wat een plek!
Schuin tegenover het kafe is het openluchtmuseum Bautahaugen en we lopen er naartoe om een kijkje te nemen. Na een praatje met de dames gemaakt te hebben vragen zij of wij de 2 Nederlanders zijn om het kafe te openen. Ja...dat zijn wij. De reaktie was erg leuk en erg verwarmend. Met open armen werden we naar een van de gebouwen geloodsd en kwam de koffie en de wafels op tafel. Zo......dat is een goeie binnenkomer! Eén van de dames bleek ook een huis voor ons te hebben en dus hebben we dat ook maar even bekeken. Prima lokatie, mooi huis. We moeten s'avonds even terugbellen voor een binnenbezichtiging.
Na de leuke ontmoetingen reden we naar de hytte in Aurdal en na gegeten te hebben stapten we ons bedje in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten