De eerste dagen in Norge

Onze eerste dagen in Norge verlopen eigenlijk vrij relaxed. Elke morgen lopen we net zoals in Nederland met de viervoeters ,,een rondje". Alleen doen we dat hier over de Alpenweiden van Hedalen. Jack z'n jachtinstinct komt naar boven, want hij ruikt niet de tientallen honden zoals bij De Weer of het Jagersveld, maar hier ruikt hij herten, reeën en elanden. Hij holt als een dolle hond over het weiland en ziet Poppy als een wild konijn en rent achter haar aan. Volgens mij hebben ze het naar hun zin. We hadden inmiddels ook onze eerste post ontvangen bij het kafé. Een kaart van Freddy en van pa en Helene. We hoorden trouwens dat het veel regende in NL.....hahaha, hier is het behalve gisteren, toen het een groot gedeelte van de dag regende, droog, half bewolkt en een lekker zonnetje, al is het wel een stukje frisser...zeker 's avonds. Woensdag toen de verhuizers kwamen, zaten we 'smorgens in het zonnetje op de bank voor het kafé. Dinsdag hebben we bericht van Kundan gekregen dat we zijn huis konden huren én dat onze spullen bij hem in de garage konden worden neergezet. Woensdag was de grote dag. De vrachtwagen met aanhanger kwam voor het Kafé rijden en na een kop koffie voor de mannen, reden we naar het huis van Kundan. Wij waren al een tijdje boven om Kundan te helpen met het opruimen van de garage, waar onze spullen even komen te staan. we vroegen ons al af waar de verhuiswagen bleef, tot we we ineens de tracktor van de buurman zagen die de verhuiswagen naar boven sleepte. Het weggetje naar het huis is erg steil en onverhard (zoals alle wegen naar de huizen hier). Het was een vreemd gezicht die tracktor met de verhuiswagen en aanhanger. We hielpen de verhuizers mee met de boel in de garage te zetten. Maar dan moet de verhuiswagen naar beneden..........
allemachtig wat een drama!!! De verhuiswagen kon niet keren dus moest achteruit de weg af. Dat kon natuurlijk niet goed gaan. het hele spul verzakte in de greppel en was er met geen mogelijkheid meer uit te komen. Eerst met de tracktor van de buurman en later kwam assistentie van de grotere/sterkere tracktor. Duwen, trekken het hielp allemaal niets. Na ruim 3 uur werd de aanhanger afgekoppeld en werd de vrachtauto en aanhanger los van elkaar weer naar boven gesleept. De aanhanger werd maar direct naar beneden gereden en nadat de verhuiswagen naar beneden gereden was werd deze met de aanhanger gekoppeld. Tussendoor repareerden wij de weg, die een week geleden was opgeknapt voor de komende winter. Dit kan dus opnieuw gebeuren. De weg is één grote hobbelbaan. Het ,,grapje" koste ons drie en een half uur én 1000 kroner (zo'n €120,-). Maar er zal nog wel een hoger prijskaartje aan vast zitten, omdat de weg opnieuw opgeknapt moet worden. Misschien kunnen we dit declareren bij het verhuisbedrijf. Maar we hebben in ieder geval een huis en onze spullen staan er. Volgende week dinsdag gaan we het huis inrichten.
Wat is er nog meer gebeurd: we hebben een bankrekeningen geopend én hebben een Noors mobielnummer: 0047 91527008. Nu zijn we bezig om een vast telefoonnummer, internet en tv te regelen. De serveringsvergunning wordt geregeld en Olaf is druk op internet bezig voor een auto. Ja we hebben internet in het appartement, maar na dinsdag is het even afgelopen. Dan volgt een tijdje internetstilte. Voor de rest genieten we van alles om ons heen en zijn we al flink aan het inburgeren. Op een avond kregen we bezoek van Ronald en Marja. Marja had zich flink uitgesloofd met haar grote hobby: taarten bakken en verblijdde ons met een heerlijke welkomst (gulrot)taart. Lief hé...