Bij de Aurdaldammen parkeren we de auto en kan het spelen beginnen. Poppy dook al snel in het (koude) water en Jack liep weer als een gek heen en weer op zoek naar een spoor van misschien wel een beer. Takken gooien, rennen kortom de hondenkinderen hadden het naar hun zin. En wij ook. De omgeving is er prachtig en besloten om eens på tur (op pad)te gaan. We blijven ons weer verbazen over de schoonheid, maar ook het wilde van de Noorse natuur. En we worden nog meer enthousiast als we verse sporen van elanden zien. Alleen bleef het bij die sporen.
De Aurdaldammen werd vroeger gebruikt voor het doorsluizen van de boomstammen die hogerop in de bergen werden gekapt en in de rivier werden gegooid. Door de stroming kwamen deze bij de dam terecht en kon er geteld worden hoeveel en van wie de stammen waren. Deze werden namelijk gemerkt.
Na een paar uur op pad geweest te zijn, werd de spoorzin van Jack minder en werd onze kleine witte bergtrol een beetje moe, dus gingen we weer terug richting auto. We zij er echter zeker van dat we in Vassfaret nog wel veel vaker gaan bezoeken.
1 opmerking:
Hai Olaf en Ruud,
ja jeetje een Eland in het echt bewonderen, dat zou te gek zijn, komt vast nog wel, ondertussen zak ik het nog moeten doen met de elanden in dierentuin van Emmen.
Fijn te horen dat jullie met z'n allen zo genieten. Denk aan jullie . liefs Fiona
Een reactie posten