De opening van het kafé was een groot succes en er kwamen meer gasten op de opening dan wij verwachtten. En na een erg korte nacht stonden we de (zon)dag daarna weer vroeg achter de potten en pannen voor de voorbereiding. Het was de avond van de opening slecht weer met natte sneeuw en 'n koude wind. Toen we naar het Kafé reden was het glad omdat het ook nog gevroren had. Ook het terras was spiegelglad. Was dit een aankondiging van de winter???
Klokslag 14.00 gingen we open en de eerste gasten kwamen al aan. Voor koffie/thee, wafels maar ook eten. Op zich geen probleem, maar het leek daarna wel of heel Hedalen langskwam voor koffie/thee, wafels én eten. Allemaal tegelijk! Olaf had op een moment acht gasten voor de desk die koffie/thee en wafels kochten, maar ook hun bestelling doorgaven en afrekenden. Het werd een hectisch moment en alsof ze uit de hemel kwamen vallen, kwamen Marja en Ronald binnen om óók een bakkie leut te halen en om te kijken hoe het met ons ging. Zij zagen de meute mensen en de ,,paniek" in de keuken en ging direkt mee helpen. Desondanks duurde de wachttijd soms te lang. Maar we waren dan ook weer volkomen verrast door de grote aanloop.
Na zessen werd het rustiger en konden we het samen weer aan. Toen we na de sluiting naar huis reden waren we even opgebrand door de spanning, onverwachte drukte enz. De dag erna hebben we in huis rondgehangen en zijn we bijgekomen van het openingsweekend.
Ook afgelopen weekend liep het erg goed. Vrijdag was rustig, maar zaterdag en zondag klokslag vier uur staan de gasten in de rij. Door de tijdige voorbereidingen en de wetenschap dat het volgens de Noorse traditie om 4 uur etenstijd is, konden we het met z'n tweeën aan.
Ook afgelopen weekend liep het erg goed. Vrijdag was rustig, maar zaterdag en zondag klokslag vier uur staan de gasten in de rij. Door de tijdige voorbereidingen en de wetenschap dat het volgens de Noorse traditie om 4 uur etenstijd is, konden we het met z'n tweeën aan.
We hebben dus kennisgemaakt met het cultuurverschil. In Nederland staan om tusseneen uurtje of 6 -7 de spruiten op tafel. In Noorwegen is dat 4 uur. Ze eten hier frokost (ontbijt), dan rond een uur of 12 lunsj, rond vier uur de grote warme maaltijd, wat verwarrend 'middag' wordt genoemd en dan volgt rond een uurtje of 8 kveldsmat(avondeten), een kleine hap.
De leveranciers zijn nu eindelijk geregeld. Tot nu toe deden we dit via Martha van de Joker maar sinds gisteren hebben we zelf bier besteld bij Ringnes ( het Noorse Heineken) en kunnen we via internet bij Asko ( de grote leverancier in Noorwegen)bestellen. Internet hebben we nu ook in het kafé. Nu is alleen nog tv (satellietcontract) een probleem. Hierdoor lopen we een voetbalavond mis. we wilden een voetbalavond voor de kwalificatiewedstrijd Noorwegen-Nederland organiseren. Omdat we nog geen tv contract kunnen aangaan, kan er dus geen tv in het kafé gekeken worden.
Voor de rest zijn we nog op allerlei fronten bezig met het kafé. Opeens zijn we wereldberoemd in Hedalen. Iedereen kent je nu en een paar boodschappen in de buurtsuper wordt snel een gezellig praatje. De anonimiteit van het Zaanse - en Amsterdamse leven is voorbij. Wij zijn nu 'guttene av kaféen' - dé jongens van het kafé. We hebben een paar rustpuntjes en die gebruiken we om met Jack en Poppy te struinen door de bossen, de tuin te doen of voor de buis te zitten etc. Olaf mistte een beetje de Nederlandse oude kaas, dus zijn we maar ff naar Beitostølen gereden (bijna 2 uur rijden!)voor een goede kaas. Het is dan wel geen oude kaas, maar smaakt erg goed. In Beitostølen konden we Poppy en Jack verassen met een klein beetje sneeuw. Het uitzicht daar op de Jotunheimen vind ik zelf geweldig, ondanks het wolkendek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten