Parijse lenteheimwee

Je staat 's morgens op, doet de gordijnen open en je ziet dat het sneeuwt. Op zich geen vreemd verschijnsel in Noorwegen. Maar als dit tafereel zich in mei afspeelt, kan je je misschien wel een beetje voorstellen dat we niet echt staan te juichen van plezier.........ook al woon je in Noorwegen. Want normaal gesproken is hier dan ook de lente echt aangebroken. Maar nu wil de lente niet echt doorzetten. En terwijl de sneeuw gestaag naar beneden valt en op de achtergrond de muziek klinkt van La Fabuleux Destin d'Amelie Poulain (van de film Amelie) krijgen we toch een ernstig gevoel van heimwee naar de Parijse lente van ruim een week geleden.............
Want de beruchte IJslandse aswolk dreef gelukkig voorbij en zo konden we geheel volgens planning 's nachts naar Gardermoen rijden, waar de vroege Air Francevlucht van 6:30, ons naar Parijs vloog. Rillend van de kou, want het was -5 op Gardemoen, stonden we op de pendelbus te wachten en te smachten naar een warm bakkie leut op de luchthaven. Niet dus, want op Oslo International Airport ?????? was rond die tijd nog geen koffie te krijgen. Kort voor vertrek ging er een kiosk open en konden we eindelijk genieten van onze ontbijt-koffie. Het vliegtuig ging op tijd alsof er geen aswolk geweest was.
Boven Parijs zaten we met onze neuzen tegen de raampjes geplakt..........groene weiden, bomen in blad, gele velden met lijnzaad en .....geen sneeuw te bekennen!

Op de luchthaven lagen de koffers al op de bagageband toen we daar aankwamen en binnen een halfuur zaten we in de RER richting het centrum om vervolgens over te stappen naar de metro richting Châtelet/Les Halles. Daar eenmaal boven begroet een warme Franse lentezon ons. Wat een heerlijk welkom.
Olaf en ik zijn beide Parijsgek. Beide zijn al meerdere keren in deze geweldige stad geweest. Het eerste wat we wilden was een kop koffie en wat te eten op terras. En even later zitten we dus lekker in de zon te genieten van ons onbijt/lunch, want het kleine broodje in het vliegtuig was net genoeg om je holle kies mee te vullen.

En zo zaten we om 12:00 al aan een glaasje wijn. We zijn nu in Frankrijk en zetten vijf dagen alle Noorse (eet- en drink)gewoontes radikaal aan de kant. We hebben alle tijd want we moeten wachten op Freddy en René. Na de vertraging met de Thalys raakten de heren natuurlijk weer eens hopeloos verdwaald in Parijjs. Ja, de twee Amsterdamse nachtvlinders waren natuurlijk totaal gedesoriënteerd, omdat ze nu eens in een échte stad waren en nogwel bij daglicht. Olaf besteedde de wachttijd om aan de overkant bij de SFR een prepaid kaart met Frans telefoonnummer aan te schaffen, zodat we, heel tres chique, nu ook een Frans telefoonnummer hebben. Voor ons veeeeeel goedkoper bellen dan met onze Noorse prepaid. Alleen in Frankrijk althans.

Joehoeeeee....Daar zijn we dan!

Toen de heren eindelijk aankwamen konden we, na de begroetingsceremonie, ons appartement in. Niks mis mee en bijna van alle gemakken voorzien. Vanaf het balkon konden we op de Tour St. Jaques kijken.

Vlug dumpten we de baggage om daarna lekker te flaneren. We zitten in de buurt van Centre Pompidou tegen de wijk Le Marais aan, dus lekker centraal van alles. Het weer is super en zo lopen we gewoon in ons t-shirtje door de straten van Parijs.

Olaf en ik genieten al met volle teugen; de bomen langs de boulevards staan al in het blad en overal ruik je de bloesem van de prunusbomen die in de parken en plantsoenen staan. Overal staan er bloemen.

Parijs laat zich van z'n beste kant zien, en wij gaan er helemaal in op. We eindigen ons eerste Parijse rondje op het voor ons bekende vrolijke terras in Le Marais, om te zien en gezien te worden.

's Avonds laten we ons op een terras verwennen met een lekker hapje en uiteraard een glaasje huppelwater. In Parijs is het goed uitgaan en dat doen we natuurlijk ook.

Wakker worden met een Parijse zon op je wangen.

Wat is er heerlijker dan een Parijse dag te beginnen met een croissant en een stukje baguette (stokbrood). René offert zich op om naar de boulangerie te gaan.

Na de petit-dejeuné lopen we richting de Seine langs de bouquinistes (boekenverkopers) om vervolgens naar het Louvre te gaan.

Het is eigenlijk veel te mooi weer om 't museum van binnen te gaan bekijken, maar Olaf kan zich niet weerhouden om in de glazen pyramide naar beneden te gaan. We kijken onze ogen uit. In de kunstboekenwinkel kan je werkelijk de hele dag vertoeven en Freddy was helemaal in z'n nopjes met de nieuwste snufjes in de Boutique de Pomme hahaha, de Apple Store.

filmpje!

In de tuinen Les Tuileries bij 't Louvre was het werkelijk supergenieten van de lunch met een fles rosé op het terras. Vervolgens liepen we via de Place de la Concorde naar Le Petit Palais, welke natuurlijk net voor onze neus, de deuren sloot, en de Champs Elyssees, waar vergaapten we ons aan de nieuwste modellen van de Peugeot en de Renault.

Olaf en ik staan regelmatig met onze neuzen tegen de ramen van winkels, supermarkten e.d. en vaak betreft het hier de enorme keuze en vooral de Franse prijzen. Auto's onder de 10.000 euro, flesje wijn van 5 euro (en dan geen vin de table), flesje cointreau 18 euro, grote entrecotes voor een habbekrats. Ja, als Noorse Nederlanders ga je dan helemaal uit je dak. Maar........ een kopje koffie op een terras of een pilsje in een bar is nagenoeg dezelfde prijs als bij ons (in Oslo dan).

's Avonds zorgde Olaf voor het diner in het appartement. Al maanden had hij er zich op verheugd: een grote malse franse entrecôte of biefstuk. Het werd het laatste.
Parijs is altijd verrassend, maar het was nu nog verrassender. Een paar dagen voor vertrek had m'n vader opgebeld met de mededeling, dat hij met Helene dat weekend óók in Parijs zouden zijn. Ze verbleven bij m'n (half)broertje Serge in Chatillon, net even buiten Parijs. Die zondag zouden we mekaar zien. Het was natuurlijk hartstikke leuk om mekaar hier te zien. Serge en Precy hadden we al meer dan twee jaar niet gezien. En volgens goed Frans gebruik moet dat gevierd worden met een dejeuné (lunch) voorzien van een aperatief en een mooi flesje wijn. De hele brasserie stond op stelten toen het hele groep zich had genesteld op het terras en Olaf kon eindelijk z'n tanden zetten in een onvervalste Franse entrecôte.

Filmpje!

Ik moet eerlijk bekennen dat als ik iets gemist heb de afgelopen bijna 2 jaar, is het dit wel. Voorheen gingen regelmatig naar Parijs/Frankrijk, maar sinds we in Noorwegen wonen is het er nog niet van gekomen. Dit is onze eerste échte vakantie, al is het maar kort.

Na het eten besloten we om met z'n allen naar Palais de Luxembourg te gaan.

Ook daar weer veel bloemen en honderderden mensen, die net zoals wij, van 't mooie weer genoten rond de vijver waar kinderen met de bootjes speelden.

Na een koud pilsje op een terras liepen we terug via de Boulevard de Saint Germain naar Quartier Latin.

Waar we de middag afsloten met een crêpe. Bij Chatelet namen we weer afscheid, maar de volgende dag was er een rendez-vous bij Trocadero.
Olaf en ik als reislijders (met lange ij!) vonden de volgende dag dat het tijd was om de a-culturele tantes Freddy en René wat échte cultuur te laten zien. Het werd de Sainte Chapelle.

Een prachtig gotische kapel met verbazingwekkende gebrandschilderde ramen, die natuurlijk geheel volgens onze traditie gedeeltelijk in de steigers stond. Daarna kon ik me weer eens vergapen aan alle bloemerij en planterij van de Marché des fleurs et d'oiseaux, de bloemen- en vogelmarkt.

filmpje!

Freddy en René moesten de cultuurchock van de Sainte Chapelle te boven komen op het plein voor de Notre Dame, maar de heren waren nog niet klaar met het culturele rondje.

Freddy wilde graag naar Montmartre. Een heel ander soort Parijs, waar Freddy z'n droomwinkel Tati weer even kon bewonderen en René z'n klim naar de Sacré-Coeur nog dagenlang zal blijven heugen.

Terwijl de beide heren op de toeristenval, de Place du Tertre gingen lunchen, liepen Olaf en ik door de dromerige, stille straatjes van Montmartre, waar je nog hier en daar de sfeer van het oude Parijs kan proeven en waar Parijs' enige wijngaard ligt.

De middag besloten we met een bezoekje aan Edith Piaf, althans bij haar laatste rustplaats bij Père Lachaise, waar veel beroemdheden liggen begraven. Erg indrukwekkend zijn de monumenten ter nagedachtenis van de concentratiekampen uit de 2e wereldooorlog.

's Avonds hadden we met pa, Helene, Serge en Precy afgesproken bij La Grande Dame de Paris...La tour Eiffel.

Het is en blijft één van 's werelds meest fantastische bouwerken in een prachtige omgeving. Ik geloof dat er dagelijks miljoenen foto's worden gemaakt en natuurlijk doen wij daar ook aan mee. Freddy is met z'n zoveelste filmpje bezig. We baanden ons een weg door de vele IJffeltorenverkopers en in één van de zijstraten gaan we met z'n allen chinezen.

filmpje

Nog een filmpje!

Maar we gingen daarna weer terug naar de IJffeltoren voor het lichtspektakel. Klokslag elf uur wordt de toren verlicht met honderden schitterlichtjes. Sprookjesachtig!
Terug bij de metrohalte moesten we helaas afscheid nemen van pa, Helene, Serge en Precy. Het was kort maar bijzonder fijn om ze weer even te hebben gezien.

Onze laatste dag was winkeldag. Olaf en ik zouden het liefst hele winkelwagens vol hebben meegenomen, maar we zitten al ruimschoots aan het maximale koffergewicht, want pa en Helene hadden natuurlijk ook al het nodige lekkers voor ons meegenomen. Zelfs de superkrenten Freddy en René gingen voor de bijl en kocht zowaar nieuwe kleding. Da's mooi, want dan kunnen ze eindelijk die Zeeman-onderbroeken weggooien hahahaha. Onze laatste lunch in Parijs deden we in Le Marais en daarna moesten we alweer afscheid nemen van de boy's. Hun Thalys stond op Gare du Nord te wachten. Het zat erop. Wij hadden nog een uurtje langer de tijd, maar dan moeten wij ook weer het ritje maken naar de luchthaven. Charles de Gaulle staat niet bekend als de gemakkelijkste luchthaven, maar wij hoeven niet te zoeken, het personeel is vriendelijk en dus zijn we ruim op tijd. Ons weekendje Parijs zit erop. Het had voor ons nog wel een paar daagjes langer mogen zijn, maar ja..... De vijf dagen waren een heerlijk opkikkertje wat we even nodig hadden na de lange, lange winter.
Even voor de landing vliegen we boven Oslo en zien we de Opera en Akerbrygge en jawel.......sneeuw landinwaarts. Tijdens het ritje naar huis, schuiven we nog even een pølse (worst) naar binnen en een uurtje laten worden we begroet door onze slaperige hondekinderen. De volgende dag is het gewoon weer werken..............in de sneeuw. Maar een paar uur later reed ik hondsberoerd naar huis en kroop het bed in. Voedselvergiftiging! Olaf volgt een dag later! En dat allemaal dankzij die worst van Statoil vorige avond. Gelukkig duurde het bij mij niet erg lang, maar Olaf kreeg het zwaar te verduren en is bijna een week ,,uit de roulatie" geweest.
Als we nu nog eens een keer naar Parijs gaan, laten we de worst van Statoil dus staan. En dat rijmt ook nog......

Van de week was het weer eens bar koud en 't sneeuwde de hele dag en ik was toen eigenlijk stinkend jaloers op al die Parijzenaars, die nu lekker konden genieten van hun koffie en ochtendkrandje op een terrasje in de zon. Ach......c'est la vie!

(Met dank aan Freddy voor zijn filmpjes)

Lente en de vulkaan / Våren og vulkanen

Soms wordt de ,,oppermachtige" mens met beide benen op de aarde teruggezet. Dan blijkt dat de mens ook maar een onmachtig kreatuur is op deze aardkloot. Ik heb het natuurlijk over het geval Eyjafjallajökulen ofwel de inmiddels beroemde IJslandse vulkaan. De vulkaan laat ons zien dat wij, ondanks al onze kennis en moderne technologie, nog steeds machteloos staan tegenover de grillen van moeder natuur. Het grootste gedeelte van Europa is al een paar dagen ontregeld en laat ons zien dat wij nog erg kwetsbaar zijn.

Dankzij de vulkaan is de kans bijzonder groot dat wij ons lang van tevoren reisje naar Parijs, net zoals de aswolk, voorbij zal waaien. Gardermoen en Charles de Gaulle zijn dicht en KLM zal voorlopig nog niet echt vliegen. Dat is balen......flink balen! Wij zouden met Freddy en René een weekendje naar de Lichtstad gaan. Maar de vooruitzichten voorspellen niet veel positiefs en gaan we er dus ernstig mee rekening houden dat we volgend weekend gewoon langs de rv. 243 zullen lopen i.p.v. de Champs Elyssees. Tja.....hva kan vi gjøre ofwel wat kunnen we eraan doen? Niets.....aleen balen dus.

OK even wat positiefs nu. Het is LENTE!!! Lente in Hedalen. We hebben de afgelopen anderhalve week heerlijk weer gehad en vanmorgen zagen we de eerste bloem in onze tuin: de krokus.

Gisteren was het, ondanks een koude bries, ook al zo'n lentefeest, want toen zag ik tijdens de zaterdagwandeling met Jack en Poppy de eerste Blåveis, de Noorse lentebode.

Vorige week was het helemaal knallweer en Daarom besloten Olaf en ik om de lente te vieren in een volledig sneeuwloos Oslo. Maar wij waren niet de enige.......

Op Akerbrygge heerste echt een vakantiestemming en een terrasje pikken was bijna onmogelijk of je moest in de rij staan. Het was nu ook voor het eerst dat we Tjuvholmen konden bekijken. Tjuvholmen en Akerbrygge zijn projecten waar Amsterdam zelfs jaloers op zou zijn. Grote terrassen en wandelpromenade langs de haven, loungeboten, winkelgallerijen en talloze restaurants met uitzicht op de Oslofjord en het Akershusfestning.

Maar zoals gezegd alle terassen zaten vol, maar langs het water is overal plaats om te zitten. En dat deden we dan ook, tezamen met vele andere lenteaanbidders. Aan het eind van de middag genoten we van een utepils (buitenbiertje) en een hapje op het terras van Café Skansen. Omdat het 's avonds toch wel afkoelde, besloten we onze lenteviering in Oslo af te sluiten in de badstue ofwel de zweterette (sauna).

De volgende dag bleven we wat dichter bij huis en reden met de doggies naar Nes i Ådal om een wandeling te maken langs Sperillen, het lange meer bij ons in de buurt.

Net zoals in Hedalen ligt er nog flink wat sneeuw, maar het zonnetje was weer super bezig om die sneeuw te laten smelten. Want eerlijk gezegd, zijn we de sneeuw nu meer dan zat. Vanaf 3 oktober vorig jaar ziet onze wereld er grotendeels wit uit en daarom zijn we hard toe aan wat kleur. En Noorwegen wordt vanaf nu elke dag weer wat kleurrijker.

Maar soms geeft koning winter zich nog niet gewonnen. Vanmiddag werden we achtervolgd tijdens een wandeling bij de Begnaelva, door een wolk, nee niet de bekende aswolk........ maar een sneeuwwolk. Gelukkig bleef het bij wat kleine sneeuwvlokjes en was de lentezon sterker dan de nagrillen van koning winter.

Ons Pasen / Påske vår

Zoals is al eerder schreef, moesten wij werken terwijl 95% van de Noren lekker in hun hytte vakantie paasvakantie vierde. De paasdagen zelf hadden we wel vrij en we hadden een relaxte paas in onze gedachte. De weersverwachtinge. zagen er erg ongunstig uit, dus we bleven lekker thuis of zoals ze het hier noemen: hjemmepåske. Goede vrijdag sneeuwde het nog bijna de hele dag, maar................ook de Noorse weervoorspellers zitten er wel eens naast. En dat was voor deze keer flink mazzel hebben. Tijdens de brunch op eerste Paasdag scheen er zowaar een mager zonnetje op de tafel. De geverfde eieren en de paastaart smaakten daardoor nog lekkerder. Ik had een dozijn potten met narcissen en een bos tulpen meegenomen van m'n werk en Olaf kwam ook nog eens met een bos tulpen aanzetten, dus de woonkamer was fleurig in paasstemming.

Door het onverwachte weer besloten we toch på tur te gaan. Nu zijn veel paden nog onbegaanbaar, dus werd het een makkelijke, maar lange wandeling langs de Hedalselva die al aardig begint te stromen.

De kleine sneeuwtrol is ook weer helemaal happy, want door de smeltende sneeuw komen de takken weer te voorschijn en dat is weer dikke pret natuurlijk.

Op de Hedalsengene zagen hoe de zon de toppen van de bergen bescheen.



Na zo'n wandeling krijg je best wel trek en wat past er beter bij een Noors paasfeest, dan een flinke lamsbout van 3,5 kg.

Na 3 uur kunnen we eindelijk genieten. En wat smaakt een glas Côte de Blaye er verukkelijk bij.

Voldaan zitten we 's avonds op de bank, met 2 uitgbluste hondekinderen, tv te kijken naar de traditionele påskekrim (paasdetective).

Tweede Paasdag is helemaal knall. Blauwe hemel, slechts een paar wolkjes en volop zon. Jammer dat er nog sneeuw om het huis ligt anders hadden we het tuinmeubelen neergezet.

Het werd actieve dag. Olaf ging olie ruimen, want wij hebben twee heel aardige mede-landgenoten in 't dørp, wij noemen hen Arjen en Ageet, die 2 dagen ervoor 's avonds even advies en hulp van Olaf nodig hadden. Ageet had met haar bolide in een kuil gereden en die maakte een vreemd geluid. De volgende dag zagen we dat er overal olie lag bij de oprit. Samen met de smeltende sneeuw en de modder was het een nog grotere bende geworden dan het al was. Ook liepen onze viervoeters gezellig door de olieplassen. Dus: dankjewel Ageet en Arjen!!!! We zullen wel eens een keer even wraak nemen hahaha.

Olaf is dus druk doende geweest om die troep op te ruimen, maar helaas blijft het een blubberig zootje.

Ikzelf heb op deze zonnige paasdag de zaag ter hand genomen en alle appelbomen gesnoeid. De bomen zijn jarenlang niet gesnoeid, waardoor er veel heel kleine appeltjes aan kwamen. Dus tijd voor een drastische snoei. De takken laten we even liggen voor wat beschutting voor de gevederde vriendjes, want het is wel flink kaal geworden hoor.

Zo zijn we tijdens onze vrije paasdagen toch aardig productief geweest. Nu maar hopen dat de echte lente doorzet.

Påsketid / Paastijd

De kerst hebben we voor ons gevoel net achter de rug en nu staat er een vrolijke langoor met een mandje met gekleurde eieren, luisterend naar de naam 'Paashaas' voor de deur. Dat betekend weer een høytidsarrangement (hoogtijdsevenement) voor de Noren en ook voor ons. Ik mocht de ,,grote uitocht" meemaken want men gaat massaal op vakantie. Als ik van werk naar huis reed, kwam ik elke dag een lange sliert auto's met ski's of skiboksen op het dak tegen. Met Pasen gaat bijna iedereen naar de hytte. Men hoeft maar een paar dagen extra op te nemen, want hier zijn Skærtorsdag (Witte Donderdag) en Langfredag (Goede Vrijdag) en 2. Påskedag (2e Paasdag) officiële vrije dagen. De paastijd is hier hoogseizoen en ik hoorde laatst op de radio dat op sommige plaatsen tijdens deze periode maar liefst 80% van de jaarlijkse omzet wordt gedraaid. Dus de paashaas is big bussines in Noorwegen. Olaf mocht het ook aan den lijve meemaken, want in Hedalens nærbutikken was het afgelopen week een topdrukte en afgepeigerd kwam 'ie 's avonds thuis. Op de Hedalsfjellene is nu het dus een drukte van belang met al het hyttefolk. Maar jullie begrijpen, wij hebben geen vakantie. Op Skærtorsdag hebben we gewoon gewerkt, Alleen Langfredag waren we vrij en natuurlijk zijn we beide Paasdagen vrij.


Het lentegevoel van 2 weken terug is volledig weggesneeuwd. De winkel van het tuincentrum is sinds een week open en staat vol met påskeliljer (narcissen), tulipaner (tulpen), primula's en andere lenteplanten en-bloemen.

Maar met het huidige weer komen mensen niet echt in de lentestemming. Het vele natte sneeuw, maakt dat het op sommige plaatsen een vreselijke blubberbende van. Natuurlijk hebben wij het geluk dat dit nu ook nét voor ons huis het geval is. Armoede troef dus.


We hopen eigenlijk dat het na Pasen beter wordt, want we moeten nogal wat tuinwerk verrichten. Zo moeten de appelbomen worden gesnoeid en willen we een groentetuin aanleggen. Maar ja..... dan moet natuurlijk eerst alle sneeuw weg. We hebben al wat voorbereidingen getroffen en hebben afrikaantjes, astilbe's, lobelia's en groene kool gezaaid. En bijna alles komt al op.



Maar eerst gaan we Pasen vieren. De lamsbout ligt al te wachten tot 'ie de oven in kan gaan en een mooi flesje Medoc staat op z'n plaats om op temperatuur te komen.

Wij wensen jullie een

Vrolijk Pasen!

Vi ønsker dere en

Riktig God Påske!