25-08-2008

Afscheid nemen

Met nog zo'n anderhalf week te gaan worden we er niet rustiger op en hebben we een druk programma. Afgelopen zondag met Freddy en later met Herman erbij ons laatste uitje gemaakt naar Amsterdam: de Hartjesdagen op de Zeedijk. Het was natuurlijk allemaal heel erg leuk en we konden op deze manier een beetje afscheid nemen van Amsterdam, waar we jaren hebben gewoond.
Daarna volgde mijn afscheidreceptie bij Amsterdam-Noord. Na ruim 17 jaar moet ik formeel afscheid nemen van de collega's in dat aparte, eigenzinnige maar veelbelovende stuk Amsterdam. Veel collega's en oud collega's waren aanwezig, zoals o.a. Anneke. De kantine was versierd en de bar goed gevuld. Naast Annelies, met de ,,dromen"speech, hielden Ineke en oud collega Gerard een korte speech en na het ontvangst nemen van de flessen wijn, cadeaubonnen, enveloppen, bloemen en een fotocollage, was het ook even tijd voor mijn eigen speech, wat niet geheel zonder droge ogen ging. Het was weer een onderdeel van het ,,grote loslaten".
Er waren veel collega's die nog niet helemaal op de hoogte waren van onze werkzaamheden in Noorwegen en waren erg verrast over het kafé. Ik had een stapel (concept)folders gemaakt met foto's en tekst. Volgens mij heeft bijna iedereen wel een foldertje meegenomen; een beetje reklame voor het kafé. Het is alleen een beetje vreemd dat je sommigen, waar je nu veel mee samenwerkt straks niet meer zal zien. Klinkt misschien zwaar, maar is wel realistisch. Maar ik weet dat er ook collega's zijn, die zeker eens een keer langskomen. Maar het was dus een indrukwekkend afscheid van Stadsdeel Amsterdam-Noord.
Het afscheid van Olaf van zijn werk was van heel andere aard. Na anderhalf jaar grote inzet, verantwoordelijkheid en af en toe echtelijke ruzies omdat voor de zoveelste keer vakanties, vrije dagen, verjaardagen enz. moest worden verzet omdat collega/vriendin/,,bazin" andere plannen had......was er.....niets. Geen speech, geen cadeautje, geen bloemen, geen cadeaubon. Een simpel,, hier eindigen onze wegen en bedank voor de anderhalf jaar" kon Olaf afdruipen op het Amsterdam CS. Ik was behoorlijk pissig en vond het voor Olaf erg jammer, juist omdat ik wel op zo'n leuke manier afscheid kon nemen.
Zondag 24-8 was het de dag voor familie en vrienden. Een loslaatdag! Nagenoeg iedereen die we hadden uitgenodigd was aanwezig. Ook m'n (oud)maatje Aad, collega/vriend sinds 1978, was er. We zijn flink in het zonnetje gezet met Hollandse overlevingspakketten, herinneringen, en enveloppen. Gelukkig liet het weer het toe dat we grotendeels in de tuin konden zijn. Hans nam mijn taak van wafelmaker over en heeft nagenoeg alle Noorse wafels gemaakt en aan de man gebracht. Het was voor ons een emotionele maar ook een zeer leuke dag. Er zijn veel foto's genomen en natuurlijk hebben we met de Cremant uit Martignas geklonken op ons Noorse avontuur. Erwin hield de speech en ik wilde ook nog iets zeggen maar dat kwam niet helemaal uit de verf. En dan naderde het uur van het afscheid nemen. a
Ja, die emoties...................Eigenlijk vreemd want Noorwegen ligt niet aan de andere kant van de wereld en de meesten zien we gewoon weer in Noorwegen of als we eens in Nederland zijn voor familiebezoek. Maar het was een mooie dag en kijken er met zeer veel voldoening op terug.
Lieve mensen, allemaal heel erg bedank!

1 opmerking:

medoc zei

Hoi Ruud en Olaf,
We zijn weer volledig op de hoogte en lezen dat jullie het behoorlijk druk hebben gehad en veel emotionele momenten hebben beleefd. Het is dat jullie het nu weer druk hebben anders waren jullie hard aan vakantie toe. Jammer voor Olaf dat hij met een bedankje afscheid moest nemen, goed te begrijpen dat Ruud pissig werd, iemand die meer dan een 8 - 5 baan had daar zo wegsturen is aso. Olaf, was je die truc van de vaas in Bordeaux vergeten? Als je wilt kan ik nog wel een olifantenparty verzorgen daar op het adres? Hopelijk heb je wel kunnen genieten van de afscheidsmomenten van Ruud op zijn werk. Ruud goed te lezen dat je ook nog in je geboortestad bent geweest. Verbaasde mij erg dat de Lambertusstraat nog bestond, ouwe glorie vergaat niet, misschien kan ik ook nog eens de moed opbrengen. Het afscheid zondag van familie en vrienden was emotioneel maar goed en zoals je al schrijft jullie gaan de wereld niet uit.
Toen wij die keren gingen bestond er geen computer en deden wij alles per telefoon of met pen en papier, vellen vol heb ik geschreven. Nu is het wat luxer en gemakkelijker. Vol spanning gat ik de rest van jullie droom volgen op deze fantastische site. Jullie zus is ontzettend trots op jullie en hoe jullie dit alles verwekt hebben en Olaf.... schaam je niet voor een eventuele PChooftractor, wij zullen zorgen dat er genoeg parkeerplaats is in Ede of Zwolle.
Hou jullie taai!!!
Kuzzzzzz yvonne


Hoofttractor