Aftellen en verhuizen

We gaan stressen deze week. De zolder is leeggehaald, de schuur opgeruimd (dank aan de collega's). De afvalcontainers hebben overuren gedraaid met spullen die bijna op het punt stonden om voor de 3e keer verhuisd te worden en nooit gebruikt zijn. De kringloop winkel heeft goede zaken gedaan. Nog even dit doen en nog even dat regelen. Olaf is vrij en ik moest de de zaken overdragen op mijn werk. Donderdag waren was ik uitgenodigd om samen met Olaf te lunchen in Holysloot in het bijzijn van mijn naaste medewerkers, Ron, Rob, Stefan, Aart, Jaco, Willem en Annelies. Een mooie. echt Hollandse lokatie in Waterland, waar ik graag op zonnige dagen een fietsritje maakten om de boel te ,,controleren". Daarna volgde het uitzwaaien. Het definitieve afscheid van 17 jaar Amsterdam-Noord.
Vrijdag 29 augustus. De dag dat de ziel uit ons huis in Zaandam vertrekt. De verhuizing. Ik breng Jack en Poppy naar Herman en Gea en ga daarna nog ff naar de kapper. Olaf belt nog voor ik aan de beurt ben op................de boel is al ingepakt. Als ik een uurtje daarna terugkom beginnen de verhuizers met het inladen. Een truck met aanhanger staat voor het huis en de vier verhuizers laden in een rap tempo de aanhanger in. Dit hadden wij niet zo kunnen doen in zo'n korte tijd. Om 2 uur rijdt de verhuiswagen weg en is het huis leeg. De ziel is weg en het lijkt ons huis niet meer. 's Avonds gaan we gezellig eten bij Erwin en Nicolien, waar we ook slapen.
De volgende dag is schoonmaken geblazen, want we willen het natuurlijk wel netjes over laten dragen aan de nieuwe bewoners. Doeska en Nicole zijn de trotse bezitters geworden van onze olijfboom en andere kuipplanten. Meiden, zorg goed voor onze Olijf!!!
Na het poetswerk nog zelf even gepoetst onder de douche om daarna een bliksembezoek aan de garagemeneer te brengen. Hij vierde zijn trouwdag in de garage. We konden hier niet lang blijven omdat i.v.m. het laatste avondmaal bij niemand minder dan onze vrinden. Onze Queen of State Freddy had zijn werk gedelegeerd en omdat hij bang was dat zijn inboedel besmeurt zou worden, werd dit laatste avondmaal bij René in de tuin gehouden. Het intieme vrindenklupje had voor een gevarieerd menu gezorgd. En we moeten zeggen. De boys hebben hun best gedaan. Nu niet eens die eeuwige lasagna met salade, maar een lekker visje met garnituur. Natuurlijk moet vis zwemmen, dus een mooi wit wijntje maakte het compleet. Het was een mooi en gezellig onderonsje en een waardige laatste avond in Nederland.