Bij het grote loslaten zijn er ook dingen die niet zo leuk zijn en dat is.......dat wij onverwachts en snel afscheid moesten nemen van onze Volvo 850. Nu wisten we wel dat we de auto niet zouden invoeren naar Noorwegen, omdat de hieraan verbonden kosten zo hoog waren dat het voor ons voordeliger was om aldaar een nieuwe (lees occasion) bolide aan te schaffen. We hadden een ingewikkelde constructie bedacht om de Volvo eerst voor een korte tijd mee te nemen naar Noorwegen en aldaar een Noorse auto te kopen en dan daarna de Volvo terug te brengen naar NL om te laten verkopen. Olaf had de Volvo alvast op internet gezet. Maar er kwam vrij snel reactie en binnen een dag was onze groene Volvo verkocht. Maar het ging ons wel aan het hart. We hebben vele kilometers gereden. Van St. Jean de Luz in de Pays de Basque tot de Sognefjellsvegen. Eerst met onze Ray erbij en later met Jack en Poppy reden we volgeladen met flessen wijn en Franse lekkernijen vanaf pa en Helene naar Zaandam om daarna weer volgeladen naar Noorwegen te gaan voor onze vakanties. Nooit hebben we met pech gestaan en nagenoeg geen onkosten eraan gehad. Onze Volvo was een auto met emotie of eigenlijk waar we veel emoties mee hebben meegemaakt. Beste nieuwe eigenaren pas goed op onze Volvo........
Als een soort eerbetoon een mooie foto van onze Volvo bij de stabbur van ons kafé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten