Toch hebben we een beetje vakantiegevoel. Als we s’morgens weer voor de hytte zitten met ons bammetje en nespresso onder de Noorse zon. Het wordt vandaag 26 graden.
Vandaag hebben we een afspraak met de mevrouw van de gemeente Sør-Aurdal.
De gemeente Sør-Aurdal omvat de dorpen Hedalen, Reinli, Begnadalen en Bagn. Bagn is het grootst en hier is dan ook het gemeentehuis. Sør-Aurdal is een gemeente van ca. 3200 inwoners dus verwacht je niet een gemeentehuis waar je verdwaald. Nou……wij lopen ons eerst wezenloos te zoeken naar de ingang die uiteindelijk, vrij onopvallend, aan de andere kant van de parkeerplaats bevind. We zijn daardoor iets te laat. Ook hier weer een warm onthaal. Het prettige van Noorwegen is dat officiële instanties vaak erg laagdrempelig zijn. Zo ook op het gemeentehuis. Wel een probleem is…….. de koffie. Noren drinken dit (bijna) altijd zwart en is erg vaak gewoon filterkoffie uit de thermoskan. Maar als je om melk of suiker vraag breekt er toch een lichte paniek los, want er is vaak in de wijde omgeving van het kantoor geen druppel melk te vinden. Suiker is nog wel ergens te vinden. Vandaar dat Karin volgens ons het hele gemeentehuis heeft afgelopen in de hoop iets van melk te vinden. Helaas zonder resultaat. Zo’n 5 minuten later werd wel door een collega wat suiker gebracht. Maar gelukkig leed het gesprek er niet onder. Karin spreekt voor ons verstaan- en begrijpbaar Noors en wij doen ons verhaal in het steenkolen Noors. Zij had de email van de Valdres Næringshage ontvangen en nemen die door. Toen ze ook nog vermelde dat we in aanmerking komen voor een starterssubsidie, vonden we het natuurlijk helemaal leuk. Uiteindelijk wordt het leuke, constructieve gesprek afgesloten met de landkaart van Sør-Aurdal en 2 andere collega’s die ons uitlegen hoe we de mooiste routes kunnen rijden. Na het gemeentehuis gaan we naar de bank om een D-nummer aan te vragen. Als je je wilt vestigen in Noorwegen is dit voorlopige registratienummer één van de eerste dingen om mee te beginnen, zonder dit kom je stap verder. Even zijn we bang dat we van het bekende kastje naar de muur worden gesleept. Omdat de contactmeneer nu på ferie (op vakantie) is, neemt zijn collega het waar en deze meneer weet niet helemaal hoe de procedure loopt en stuurt ons in eerste instantie naar een kantoor Leira, zo’n 40 minuten van Bagn. Gelukkig noemen we aantal namen en weten we zelf hoe de procedure gaat en komt het allemaal toch voor mekaar. Over ca. 2 weken krijgen we het nummer en staan we in Noorwegen geregistreerd. Het officiële persoonsnummer krijgen we pas als we in Noorwegen wonen en ons verblijfsvergunning hebben aangevraagd.
Nadat we weer bij de hytte in Aurdal ’s middags hebben gegeten, rijden we naar Hedalen. Later die middag hebben we weer een gesprek met Elling (eigenaar kafe) en de eigenaar van de Joker supermarkt en de eigenaar van Vassfaret kursgård. Het ,,bedrijfsleven’ van Hedalen dus. Maar we nemen eerst even tijd om de stavkirke te bezichtigen. Deze stamt oorspronkelijk uit ca.1130 en is in de 17e eeuw wat uitgebreid. Het is de oudste van alle 6 stavkirker in de Valdresregio. In heel Noorwegen zijn er nog 32. De stavkirker zijn typisch Noors. Die van Hedalen is speciaal omdat er in de kerk een Mariabeeld én een kleine schrijn bevindt die behoren tot meest unieke topstukken van middeleeuwse kunst in Noorwegen. Daarnaast is de stavkirke uniek omdat er een priesterswoning bij staat. De suppoosten van het geheel zijn 3 jongeren. We raken in de kerk aan de praat en als het bekend wordt dat wij de 2 Nederlanders zijn die het kafee gaan openen, wordt er superenthousiast gereageerd. De jeugd van Hedalen heeft nu geen plek waar ze bij elkaar kunnen komen en willen dolgraag het kafe open hebben. Ze moeten alleen nog wat geduld hebben tot september. Het wordt midden in de stavkirke een leuk gesprek. Ongetwijfeld zal het als een lopend vuurtje rondgaan. Overigens is de stavkirke bijzonder mooi, vooral het voorportaal met het houtsnijwerk.
Back to bussines. In de namiddag volgt het gesprek met Elling en het ,,bedrijfsleven’van Hedalen. Weer het hele verhaal, onze ideeën en standpunten uiteengezet en volgens ons zitten we allemaal op één lijn. We krijgen de sleutel van Elling om het kafe een beetje beter te leren kennen. Na afloop van het gesprek blijven Olaf en ik dus nog een tijdje rondhangen in het kafe.
Vandaag hebben we een afspraak met de mevrouw van de gemeente Sør-Aurdal.
De gemeente Sør-Aurdal omvat de dorpen Hedalen, Reinli, Begnadalen en Bagn. Bagn is het grootst en hier is dan ook het gemeentehuis. Sør-Aurdal is een gemeente van ca. 3200 inwoners dus verwacht je niet een gemeentehuis waar je verdwaald. Nou……wij lopen ons eerst wezenloos te zoeken naar de ingang die uiteindelijk, vrij onopvallend, aan de andere kant van de parkeerplaats bevind. We zijn daardoor iets te laat. Ook hier weer een warm onthaal. Het prettige van Noorwegen is dat officiële instanties vaak erg laagdrempelig zijn. Zo ook op het gemeentehuis. Wel een probleem is…….. de koffie. Noren drinken dit (bijna) altijd zwart en is erg vaak gewoon filterkoffie uit de thermoskan. Maar als je om melk of suiker vraag breekt er toch een lichte paniek los, want er is vaak in de wijde omgeving van het kantoor geen druppel melk te vinden. Suiker is nog wel ergens te vinden. Vandaar dat Karin volgens ons het hele gemeentehuis heeft afgelopen in de hoop iets van melk te vinden. Helaas zonder resultaat. Zo’n 5 minuten later werd wel door een collega wat suiker gebracht. Maar gelukkig leed het gesprek er niet onder. Karin spreekt voor ons verstaan- en begrijpbaar Noors en wij doen ons verhaal in het steenkolen Noors. Zij had de email van de Valdres Næringshage ontvangen en nemen die door. Toen ze ook nog vermelde dat we in aanmerking komen voor een starterssubsidie, vonden we het natuurlijk helemaal leuk. Uiteindelijk wordt het leuke, constructieve gesprek afgesloten met de landkaart van Sør-Aurdal en 2 andere collega’s die ons uitlegen hoe we de mooiste routes kunnen rijden. Na het gemeentehuis gaan we naar de bank om een D-nummer aan te vragen. Als je je wilt vestigen in Noorwegen is dit voorlopige registratienummer één van de eerste dingen om mee te beginnen, zonder dit kom je stap verder. Even zijn we bang dat we van het bekende kastje naar de muur worden gesleept. Omdat de contactmeneer nu på ferie (op vakantie) is, neemt zijn collega het waar en deze meneer weet niet helemaal hoe de procedure loopt en stuurt ons in eerste instantie naar een kantoor Leira, zo’n 40 minuten van Bagn. Gelukkig noemen we aantal namen en weten we zelf hoe de procedure gaat en komt het allemaal toch voor mekaar. Over ca. 2 weken krijgen we het nummer en staan we in Noorwegen geregistreerd. Het officiële persoonsnummer krijgen we pas als we in Noorwegen wonen en ons verblijfsvergunning hebben aangevraagd.
Nadat we weer bij de hytte in Aurdal ’s middags hebben gegeten, rijden we naar Hedalen. Later die middag hebben we weer een gesprek met Elling (eigenaar kafe) en de eigenaar van de Joker supermarkt en de eigenaar van Vassfaret kursgård. Het ,,bedrijfsleven’ van Hedalen dus. Maar we nemen eerst even tijd om de stavkirke te bezichtigen. Deze stamt oorspronkelijk uit ca.1130 en is in de 17e eeuw wat uitgebreid. Het is de oudste van alle 6 stavkirker in de Valdresregio. In heel Noorwegen zijn er nog 32. De stavkirker zijn typisch Noors. Die van Hedalen is speciaal omdat er in de kerk een Mariabeeld én een kleine schrijn bevindt die behoren tot meest unieke topstukken van middeleeuwse kunst in Noorwegen. Daarnaast is de stavkirke uniek omdat er een priesterswoning bij staat. De suppoosten van het geheel zijn 3 jongeren. We raken in de kerk aan de praat en als het bekend wordt dat wij de 2 Nederlanders zijn die het kafee gaan openen, wordt er superenthousiast gereageerd. De jeugd van Hedalen heeft nu geen plek waar ze bij elkaar kunnen komen en willen dolgraag het kafe open hebben. Ze moeten alleen nog wat geduld hebben tot september. Het wordt midden in de stavkirke een leuk gesprek. Ongetwijfeld zal het als een lopend vuurtje rondgaan. Overigens is de stavkirke bijzonder mooi, vooral het voorportaal met het houtsnijwerk.
Back to bussines. In de namiddag volgt het gesprek met Elling en het ,,bedrijfsleven’van Hedalen. Weer het hele verhaal, onze ideeën en standpunten uiteengezet en volgens ons zitten we allemaal op één lijn. We krijgen de sleutel van Elling om het kafe een beetje beter te leren kennen. Na afloop van het gesprek blijven Olaf en ik dus nog een tijdje rondhangen in het kafe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten